Paixão is de recordaankoop van Olympique Marseille maar ging met een blessure richting Frankrijk. De aanvaller speelt zich steeds meer in de basis en mocht afgelopen maandag ook bij de startende elf spelers staan die rivaal PSG klopte. De Braziliaan voelt dat de stad opleeft en dat gevoel kent hij natuurlijk vanuit Rotterdam, wanneer Ajax verslagen werd. En eerlijk is eerlijk, Paixão had daar vaak een groot aandeel in de afgelopen jaren.

Oud-Feyenoorder Igor Paixão kreeg afgelopen week nog De Gouden Schoen uitgereikt. Die prijs had hij in mei al gewonnen door zijn fantastische spel in Nederland bij Feyenoord. Nu speelt hij in Marseille en samen met Marcel van der Kraan blikt hij terug op zijn periode bij Feyenoord. Dit is te lezen in De Telegraaf.
De aanvaller lacht, zoals we hem kennen, maar heeft het niet makkelijk gehad: “Ik ben nog steeds bezig om mijn fysieke conditie terug te krijgen. Het is niet gemakkelijk, ik heb twee maanden stilgestaan.” Bij Feyenoord lag de kleine aanvaller wel eens op de grond, maar was hij zelden geblesseerd. Nu is de flankenflitser bezig met zijn herstel en laat op trainingen iedereen zien waarom hij gehaald is.
Niet iedereen snapte zijn keuze om naar Marseille te gaan. Ook niet omdat Paixão alleen Portugees spreekt. Hij zegt daar zelf over: “Het is een prachtige plek van Frankrijk hier, met een mooi strand, de zon en mijn familie vindt het ook leuk. Het lijkt op Brazilië! Dat helpt ons ook om hier te leven.” Daarnaast herkent de Braziliaan het rauwe randje bij de supporters, wat hij bij Feyenoord ook zag.
Vrienden
In een emotioneel gesprek blikt hij terug op de spelers die iets voor hem betekenden in Rotterdam. En dat waren er nogal wat, Paixão geeft aan dat hij veel vrienden heeft overgehouden aan Feyenoord. Hij raakte meteen bevriend met Danilo, die ziet hij nog steeds. En ook Santiago Gimenez voelt altijd dichtbij. Paixão vond het heerlijk dat er meer “latino’s” bij Feyenoord kwamen.
Maar ook de Nederlandse jongens deden hem goed. Heel veel spelers zijn voor hem belangrijk geworden: Orkun Kökcü, Lutsharel Geertruida, Mats Wieffer, daarna ook Anis Hadj Moussa en Quinten Timber. De aanvaller spreekt met trots over zijn tijd in Rotterdam: “Ik ben heel dankbaar voor alles in die drie jaar in Rotterdam. Ik was er zielsgelukkig en ik zal bij elke wedstrijd van de jongens, keihard juichen voor Feyenoord.” Maar hij voelde ook dat deze transfer een kans was die hij moest pakken.