De wedstrijd van Feyenoord zorgde gister letterlijk en figuurlijk voor kopzorgen. Het volk mort, maar waar mankeert het aan bij Feyenoord? Komt het door het vertrek van Pušić? Komt het door het vertrek van Kokcü? Komt het door het vertrek van Szymanski? Is onze bank niet sterk genoeg? Is Santiago Gimenez toch niet zo goed als iedereen zegt? Is Justin Bijlow niet Feyenoord-waardig? Is Lutsharel Geertruida ‘het kwijt’? Is Gernot Trauner te oud? Is er te weinig inzet? Is de chemie over tussen Slot en zijn team? Leefden we boven onze stand? Zijn we verwend? Zeg het maar!
En dat is ook een beetje het probleem. Iedereen zegt het maar! In elk praatprogramma, in elke krant en op social media buitelen mensen over elkaar heen. Ook bij supporters hoor je veel gemopper en geklaag. Iedereen heeft zijn mening over Feyenoord en misschien nog veel erger, iedereen uit die mening ook. En ironisch genoeg, nu ook nog een column van iemand die daar dan weer iets van vindt. Maar ik roep vooral op tot rust en kalmte! We vallen met elkaar zo snel weer in de oude groef en beginnen te zeiken.
Ook om ons heen morst men punten, de ongenaakbaar geachte koploper ging gister zonder winst terug naar Eindhoven. Het zou een illusie zijn om te denken dat Feyenoord alle wedstrijden gaat winnen. We lijken vergeten te zijn dat Feyenoord vorig jaar ook veel zware wedstrijden heeft gehad en ook bij lange na niet vlekkeloos was. Eigenlijk zou je de wedstrijd van gister als een positief punt moeten zien. Feyenoord slaagde erin om in de slotfase nu wél de wedstrijd winnen af te sluiten, iets waar Feyenoord vorig jaar om geroemd werd. In Arnhem draaide Feyenoord het om, iets wat dit seizoen nog niet veel gelukt is.
En dat alles nog zonder invallers Ayase Ueda, Alireza Jahanbakhsh, Ramiz Zerrouki en Yankuba Minteh. Kun je nagaan als Arne Slot zelf weer 100% fit en scherp is en in zijn Slotfase weer gebruik kan maken van invallers. Neem bijvoorbeeld Ondřej Lingr, de matchwinnaar van gister. Lingr krijgt bijna geen minuten, maar komt elke keer met tweehonderd procent passie en inzet het veld in. Daarnaast verdwijnt de grijns niet van zijn gezicht, elke keer als hij in het elftal komt. De foto’s na zijn winnende goal van gister zijn om in te lijsten. En wat te denken van Igor Paixão die in Arnhem weer ‘als vanouds’ gevaarlijk was vanaf de zijkant. Hij speelt weer met tegenstanders in plaats van andere dingen. Waar ik nog veel blijer van werd, was zijn eeuwige glimlach die weer rond zijn lippen stond.
Dan hebben we het nog niet gehad over held Quilindschy Hartman, die niet wist hoe snel hij na de wedstrijd moest posten op Instagram dat hij er woensdag weer bij is. Als dat geen inzet is… Of Mats Wieffer, die tot meerdere keren toe naar de grond ging omdat hij met zijn hoofd tegen een ander hoofd aankwam. Maar de keiharde Tukker is niet klein te krijgen en stond lachend de pers te woord na de wedstrijd. Wieffer loofde de mentaliteit van de ploeg en Wieffer kan het weten, want hij wil elk spelletje winnen, coûte que coûte.
Dus stop met dat aloude Gerard Cox-adagium, Feyenoord-supporter ben je wel voor je lol én voor je leven. We staan op de tweede plek op de ranglijst, die plek gaan we vasthouden. We hebben kansen op de nationale beker en kunnen ook in Europa nog verder. En mocht dat niet gebeuren, dan is de club nog steeds volop in ontwikkeling. Feyenoord wordt aan alle kanten professioneler en beter. En onthoud anders deze nieuwe wijsheid: ‘Ook de langste reis begint bij de eerste stap.’
Gerben
