Op woensdag 6 december 2017 blaast scheidsrechter Michael Oliver op zijn fluit. Het is iets over half elf, in Rotterdam heeft Feyenoord net zijn eerste en enige overwinning in de poulefase van de Champions League geboekt. Het Europese avontuur seizoen 2017/2018 van Feyenoord zit er, na een beschamende figurantenrol, op voor het elftal van Giovanni van Bronckhorst.
Ondanks de bijna 27 miljoen euro die in de zomer van 2017 werd uitgegeven, werden de verhoudingen op Europees niveau pijnlijk weer gegeven. Toegegeven, een poule met Manchester City, Napoli en het Shaktar van destijds was ook voor Arne Slot een sinecure geweest.
Al ben ik wel heel benieuwd of destijds met Dennis te Kloese (en zijn huidige scoutingsapparaat) ook louter met het bord op schoot middelmaat was binnengehaald en behouden om te acteren op het allerhoogste niveau. De vraag stellen is hem beantwoorden natuurlijk. Maar goed, inmiddels zijn we in de realiteit beland dat een poule met Atletico Madrid, Lazio Roma en Celtic, een poule met perspectief wordt genoemd. De Klassieker? Een hinderlijke onderbreking.
Alsof we die wedstrijd in Amsterdam ongeacht hoe slecht het ging met de aartsrivaal de afgelopen 33 jaar niet slechts drie keer gewonnen hebben. Van de 65 competitie wedstrijden sinds ik leef won Feyenoord slechts negen keer. Maar, zo goed als Feyenoord momenteel voetbalt is ook even wennen. Tegen sc Heerenveen werd een jaar geleden 0-0 gelijk gespeeld. Vleugelspelers die dag: Dilrosun, Wålemark, Jahanbakhsh en Idrissi. Alle vier spelers wiens niveau Feyenoord inmiddels alweer ruimschoots ontstegen is.
Natuurlijk valt er nog genoeg aan te merken, de fout die Timber maakte bij de 3-1 kun je op CL niveau niet veroorloven. En het gebrek aan scherpte bij Gimenez zorgt er voor dat het nog geen 5-0 bij rust staat. Maar dat zijn luxeproblemen. In de media werd geroepen dat het aantal tegendoelpunten dat Feyenoord al te verwerken kreeg niet kampioenswaardig is. Toch denk ik dat als we de huidige scoringsdrift doortrekken van 3,8 doelpunt per wedstrijd en daarmee 129 doelpunten maken dit seizoen dat wel mee zal vallen.
Tegen FC Utrecht en sc Heerenveen toonde Feyenoord zich hongerig. Precies het soort gretigheid waar je op hoopt bij een ploeg die op jacht is naar prijzen. Exact de scherpte die een ploeg kan verliezen na een prestatie als het kampioenschap. Niet onder meestermanipulator Arne Slot.
Feyenoord is klaar voor de Champions League, dat we die woorden na een vijfde plaats met Advocaat binnen 2,5 jaar kunnen uitspreken is tegen het onwerkelijke aan. Wij zijn niet te stoppen, we blijven nu gaan.
Raymond
