Feyenoord heeft zondag in Amsterdam aangetoond dat oude gewoontes niet roesten. Na een uur spelen leek het er even op alsof de Rotterdammers eindelijk waren bevrijd van de vloek die als een wolk boven de Klassieker hangt, maar niets is minder waar.
Met Arne Slot aan het roer was er hoop in de harten van Feyenoordsupporters geslopen, een gevoel dat werd onderdrukt door het verstand. Vrijwel altijd zijn de schoenen gevuld met lood als Feyenoord de trip naar Amsterdam maakt, ongeacht de stand op de ranglijst en de vorm van dat moment.
Dat Slot de stemming vooraf toch deed omslaan, is te danken aan zijn goede staat van dienst in topwedstrijden. Zo werd er dit seizoen overtuigend met 4-0 gewonnen in Eindhoven en werd Ajax eerder dit seizoen in Rotterdam het leven zuur gemaakt. In tegenstelling tot tal van zijn voorgangers, slaagde Slot erin om Feyenoord het lef te geven ook in de Arena de wil op te leggen aan Ajax en dat werd tijd.
De goden leken Feyenoord voor het duel goed gezind. Ajax had zich na de nederlaag tegen Benfica ongetwijfeld voorgenomen fel van start te gaan, maar nadat Ajaxsupporters een eigen spandoek in de brand hadden gezet, werd het fluitsignaal vertraagd en verdween met de rook uiteindelijk ook adrenaline uit het verder sfeerloos stadion.
Toen na een goed uur van Rotterdamse zijde de voorsprong nog stond, leek de eerste overwinning in Amsterdam in de Eredivisie sinds 2005 binnen handbereik. Het bleek vooral de voedingsbodem voor groot chagrijn na 90 minuten voetballen.
In het halfuur dat er namelijk op volgde was het wederom de onzekerheid die de boventoon voerde. Feyenoord zakte als van ouds (te) ver terug, ‘vergat’ te voetballen en riep zo het onheil over zichzelf af. Toen Feyenoord aanvoerder Jens Toornstra zag uitvallen, werd de dijk doorgeprikt. Ajax-trainer Erik ten Hag sprak na afloop de harde waarheid: het laatste halfuur was Feyenoord nergens meer.
De nasmaak van de Klassieker is daarom wederom erg bitter. Werd er eerder dit jaar verloren van Ajax door toedoen van eigen fouten, hielp Feyenoord ook dit keer Ajax in het zadel. Complimenten na afloop kunnen de pijn niet verzachten. Wil Feyenoord de klassieker, die de laatste jaren veel te eenzijdig is om die naam te dragen, in ere herstellen, móét het wedstrijden als die van gisteren over de lijn trekken. Een wedstrijd een uur lang controleren en toch als verliezer van het veld stappen, is topclub onwaardig.
Daarvoor is het overigens verstandig om op zoek te gaan naar een stabiele tweede keeper. Gezien blessures Justin Bijlow doorgaans het halve seizoen aan de kant houden, moet Feyenoord een betrouwbare sluitpost achter de hand hebben, en dat is Ofir Marciano niet. Zowel bij de 1-1 als de 2-2 ging de doelman alles behalve vrijuit.
De enige troost is dat Ajax ook iets heeft verloren. De acties van Antony en Tadic in blessuretijd waren dusdanig gênant, dat het hing als een schaduw over de Amsterdamse overwinning.
Toch waren het ook de Ajaxsupporters die mochten juichen vanwege drie punten. En dat heeft Feyenoord aan zichzelf te wijten.
Peter
Lees meer over
