Terwijl journalisten over elkaar heen vallen om de loftrompet te steken over een nieuwe lichting talenten, mis ik vooral Feyenoord. Oke, we wonnen een oefenpotje met 4-1 van NEC. Jørgensen maakte eindelijk weer eens minuten en een goaltje. Maar verder is zo'n interland week vooral afzien. Ik was bijna bijgekomen van al die loftuitingen aan het adres van één club. Zap ik bij toeval zondagavond langs het Nederlands elftal. Daar heb ik nu nog spijt van. Wat een klotepotje was dat, maar daar hoor je niemand over. Oh die Blind is toch zo goed, hoor je in elke analyse. Nou blijf dat vooral roepen, dan blijven ze hem daar opstellen. En ik snap best dat McDonald's een grote sponsor is, maar moet je dan echt Ronald Macdonald in de spits zetten?!
Ik kreeg een déjà vu naar de midden jaren 90. Toen waren zij ook zo geweldig waren, maar werden uiteindelijk in het oranje shirt geen 2e en 3e op een WK. Ondanks al die zogenaamde toppers. Zodra je bij een bepaalde club een bal over vijf meter naar iemand met hetzelfde shirt kan passen, ben je opeens de nieuwe Iniesta. En het wordt zo vaak herhaald dat je ook nog aan jezelf begint te twijfelen. Niet heel lang overigens.
Die interland periode ligt gelukkig weer achter ons. AZ uit is de focus. Na vier wedstrijden zijn we al afgeschreven voor de titel. Wij strijden met Utrecht, Vitesse en AZ om plek drie, hoor ik overal. Laat iedereen maar lekker in die waan. Vanuit de luwte gedijt ons cluppie het beste. Tuurlijk is de verdediging gatenkaas, maar 4-5 zondag, zijn ook drie punten. Een underdog is een persoon of groep van personen van wie het vermoeden bestaat dat deze geen kans maakt om te winnen of een belangrijke bijdrage te leveren. Feyenoord, blijf ons verbazen!
Remi
