Nee, het gros van de Feyenoord-supporter houdt niet van poespas of mooie tegeltjes aan de muur. We komen gewoon om Feyenoord te zien met een biertje en een half lauwe rookworst in de rust. Wij supporters houden niet van verandering, en laten we eerlijk zijn: we zijn gewoon een beetje stug en eigenwijs. Of klampen we misschien iets teveel vast aan het verleden?
Eén van de redenen waarom ik zo van Feyenoord houd: het gaat altijd net iets anders (lees: houtje touwtje) dan bij andere clubs. Noem het traditioneel. Noem het ouderwets. Bij ons geen gelikte horeca, geen fancy toiletten of brede klapstoeltjes. Maar wel onkruid tussen de stoeptegels, lekkende pisbakken en roestplekken op het dak.
Daarom is het ook zo typerend dat áls Feyenoord weer een keer met de tijd probeert mee te gaan, het helemaal in de soep loopt. Zaterdag stond ik dus drie kwartier in de rij te pielen om in te loggen in de Feyenoord-app - net als zo veel supporters om mij heen. We kregen al iets mee van een storing, toen Feyenoord 20 minuten voor de aftrap iedereen een mailtje stuurde dat er problemen waren en de kaarten niet geladen konden worden. Om je kapot te schamen.
Veel supporters kwamen pas binnen toen de wedstrijd al lang was begonnen. Tot overmaat van ramp hoorden we van kameraden op het vak dat de poorten op een gegeven moment gewoon werden opengezet, en dat iedereen zo door kon lopen zonder ook maar een kaart te laten zien. Kan het nog amateuristischer? Waar kom je zoiets in hemelsnaam tegen? Bij Feyenoord dus.
Nog tijdens de wedstrijd hoorden we dat er excuses werden aangeboden en nog geen dag later meldt de club dat er weer fysieke kaarten worden gemaakt. Ik denk alleen maar: hoeveel heeft het gekost om die app te ontwikkelen en dit hele systeem te implementeren. En hoeveel (moeite én geld!) kost het nu weer om pasjes te laten drukken en te verzenden. Lekker bezig Feyenoord, het geld klotst blijkbaar toch tegen de plinten, dus smijt nog maar wat over de balk.
Twee weken geleden ging ik naar Het Kasteel, naar Sparta – Feyenoord. Buiten het stadion kleine rijen, die vlot doorliepen. Waarom? Omdat je ‘gewoon’ met een QR-code zelf de poortjes kunt openen. Of je dat nou met je telefoon doet, een geprint kaartje of met een ouderwetse seizoenkaart- geen probleem. Zo gaat het ook bij andere stadions in Nederland.
‘Ja, maar in Het Kasteel zitten nog geen 10.000 mensen’ hoor ik je denken. Ik ga wel eens naar het Emirates Stadium in Londen, naar Arsenal. Daar zitten meer dan 60.000 mensen, en daar werkt het precies zo. Tas al voor de poort laten checken, netjes in de rij staan, zelf je kaart of telefoon scannen en doorlopen. Waarom kan dit dan niet bij Feyenoord?
Eerlijk, sentimenten van een plastic pasje boeien met niet zo veel. Ieder zijn ding. Als jij ze ieder jaar spaart snap ik dat volkomen. Lekker blijven doen. Maar af en toe kom ik een oude seizoenkaart tegen als ik weer eens een laatje opruim, ik heb er niet zo veel mee. Een pasje of app interesseert me niet, als ik maar binnenkom.
Toegegeven: pasjes zijn wel makkelijker om door te geven, maar ik ben hem ook wel eens verloren. Moest ik hem blokkeren en weer een nieuwe aanvragen bij de klantenservice. Een telefoon verlies ik niet zo snel. Ik ben benieuwd hoe we het woensdagavond gaan doen tegen Fortuna. Gelukkig spelen we daarna een paar weken alleen maar uit, kan de club mooi oplossen hoe we daarna gaan binnenkomen. Maar dat deze seizoenkaart een collector’s item wordt, weten we nu al.
Wouter
Lees meer over
