Is dit een patroon of is dit toeval? Zerrouki is, bij Feyenoord, niet goed genoeg bevonden door meerdere trainers. Zou dat nog meespelen in de band met zijn trainer? Zou ik als trainer veel investeren in een speler die niet de juiste kwaliteit heeft en achtste keus is op het middenveld? Van Persie zou hem gesteund hebben tijdens het herstel van de Algerijnse middenvelder maar daarna zou de band wat bekoeld zijn. Is het juist niet heel menselijk dat Van Persie hem steunde toen het echt nodig was en daarna liet blijken niet meer met de middenvelder verder te willen? Zacht op de persoon, hard op inhoud?
De afgelopen dagen komen er geluiden naar buiten dat Robin van Persie een mindere band heeft met sommige (ex-)spelers. Oud-speler Quilindschy Hartman heeft zich uitgelaten over zijn relatie met zijn voormalig trainer en ook Ramiz Zerrouki vertelde dat hun contact niet altijd even goed was. Dat zet me toch aan het denken…
En dan Q… De linksback heeft aangegeven dat zijn trainer hem minder warm benaderde toen hij zijn contract niet wilde verlengen. Zou ik dan wel leuk doen tegen een speler die niet wil blijven? Moet je omdat ‘het een jongen van de club’ is de lieve vrede bewaren? Of mag je daar steviger in gaan staan? Zou dit ook zo het geval zijn bij die andere Q? Bij Quinten Timber? Is dit het idee van The Flying Dutchman die hem daarom geen aanvoerder wil maken? Of is dit een opdracht van hogerhand?
Keeperskwestie
Ook bij de keeperskwestie zie je dat ‘The Silver Fox’ zijn eigen keuzes maakt. Hij gaat voor Justin Bijlow, ziet vervolgens dat zijn beoogde eerste keeper niet ‘wedstrijdfit’ is en benoemt dan Timon Wellenreuther als eerste keeper. Op zich allemaal niet zo spannend, maar waarom de keuze voor Bijlow zo vroeg vóór het seizoen al openbaar maken? Gaat ‘duidelijkheid’ boven ‘afgewogen’ keuzes? Is het een keuze maken omdat je ‘anders wil zijn’? Of wilde Van Persie leren van zijn fouten bij SC Heerenveen?
Begrijp me niet verkeerd, het is mij te makkelijk om alles op de beginnende trainer Van Persie af te schuiven. Zijn leiderschapsstijl zal, denk ik, dezelfde zijn die hij als voetballer ook had: duidelijk, een doel voor ogen en niet bang voor een opstootje. In mijn optiek zijn er meer trainers die hard en direct zijn, waarmee zij zeker wel eens een speler tegen de schenen schoppen. Volgens mij zijn dat eigenschappen waar je heel ver mee kan komen in het leven.
Wat ik wél graag zou willen zien, is diezelfde duidelijkheid bij de spelprincipes van Feyenoord. Waar staan de Rotterdammers nu voor? Wat zijn de leidende tactieken? Wat is de gewenste lijn? Hoeveel inspraak krijgen Etiënne Reijnen, René Hake en John de Wolf? Wat zeggen die over twee jaar in een interview? Die duidelijkheid zal ik in ieder geval niet snel krijgen, de tijd zal het leren.
Gerben
Lees meer over
