Ik weet niet hoe het met jullie zat, maar ik was echt blij om weer in de Kuip te zitten. Even los van de QR-codes, trams die niet reden, de beperkte capaciteit en het hondenweer – op het moment dat ik weer in mijn vakkie zat, voelde het bijna weer als vanouds.
Beetje ouwehoeren met oude bekenden, biertje erbij, lauw kroketje in de rust. Ik heb het oprecht gemist. Dat Feyenoord ook nog eens goed speelde was helemaal mooi meegenomen. Die druk van de eerste plaats die voor de winterstop nog binnen handbereik was, is weg en daardoor lijken ze ook wat losser te spelen? Ik kan niet echt de vinger op de pols leggen, maar op de een of andere manier voelt het zo.
Met Kökçü heb ik altijd een soort haat-liefde verhouding. De ene week denk ik: wat een speler. En de andere week denk ik weer dat ‘ie er niks van bakt. Maar! Hij lijkt nu met de wedstrijd beter – en vooral constanter – te worden. Ik moet toegeven dat ik, vooral het eerste half uur, bijna een beetje zat te genieten hoe hij speelde. Echt een topper op het middenveld, die eindelijk ook weer een paar doelpunten meepikt. De enige speler waarvan ik nu nog steeds denk ‘mwah’ is Jahanbakhsh. Ook al scoorde hij weer, het lijkt er maar niet uit te komen bij hem. Maar voor de rest staat er een prima team dacht ik zo – en de selectie is er in de winterstop niet slechter op geworden.
En zo staan we opeens nog maar een puntje achter op PSV en de tweede plek. En daarmee dus ook een mogelijk Champions League avontuur. Zo zie je maar weer: het kan verkeren in het voetbal. PSV draait niet lekker en zit in de hoek waar de klappen vallen. En wij spelen goed, georganiseerd voetbal en hebben met Til ook nog eens de (gedeelde) topscorer van de Eredivisie in huis. Helemaal prima. Op naar de lente!
Wouter
Lees meer over
-medium.webp)
