Feyenoord vertoont vaak twee gezichten, dat is niet de hand van de trainer, maar meer de hand van Steven Berghuis, althans dat is de visie van Valentijn Driessen. 'Het ene moment apathisch, afwachtend, zonder strijd en slecht spelend om daarna met vuur, passie en goed voetbal de tegenstander op een hoop te spelen.'
Driessen zegt in zijn column in De Telegraaf dat Berghuis zowel de wederopstanding als de teloorgang in de bekerwedstrijd heeft veroorzaakt. Dat Advocaat na afloop Berghuis uit de wind houdt siert hem, maar is ergens ook terecht. 'Ondanks dat Feyenoord met tien man speelde, moeten de ervaren Fer, Toornstra, Botteghin, Diemers, Senesi, Marsman, Jørgensen en Haps zich schamen dat zij alles uit handen gaven. Niemand van de acht greep in, nam de leiding of organisatie op zich of streed tot het gaatje.'
Driessen vervolgt zijn blik op Berghuis. 'Berghuis is de voetballende Dr Jekyll and Mr Hyde, het schoolvoorbeeld van iemand met twee gezichten.' Toch denkt de columnist dat Berghuis nog veel kan leren. 'Berghuis kan met goede begeleiding nog steeds stappen maken, hoewel hij 29 jaar is. Advocaat is niet iemand die een arm om een schouder legt of iemand die Berghuis persoonlijk onder z’n hoede neemt. Voor psychologische praat is geen ruimte, bij Feyenoord moet je presteren. Een klik tussen hen is er nooit geweest.'
Berghuis is nog steeds iemand met intrinsieke motivatie, tijdens de coronastop was hij het die constant aan het trainen was om top fit weer aan de seizoenstart te kunnen staan. 'Berghuis is een geweldige voetballer, die zichzelf soms in de weg zit. Belangrijk wordt welke trainer hij tegenkomt na dit seizoen. Wie in de diepte investeert in Berghuis zal worden beloond', beëindigt Driessen zijn betoog.
