Het is 406 dagen geleden dat Dick Advocaat begon als trainer van Feyenoord, tegen VVV-Venlo. Ook toen werd het 0-3. Een kritische Advocaat vond dat zijn ploeg veel beter kon. Hoe anders was dat gisteren, toen Advocaat de camera van de NOS toesnauwde bij een kritische noot van Jeroen Grueter over het moeizame spel: “Wat wil je nou eigenlijk? Wat wil je nou eigenlijk horen dat ik zeg? Hoe ik daarnaar kijk? Ik kijk er heel positief naar.” Het deed me denken aan één van mijn favoriete filmquotes:”You either die a hero, or you live long enough to see yourself become the villain.” Een quote die bij uitstek toepasbaar is op Feyenoord gezien de hoeveelheid mensen die door de achterdeur moesten vluchten ondanks hun uitstekende prestaties.
Het cynisme waarmee Advocaat de ploeg en de jeugd af en toe behandeld, doet vermoeden dat Dick clubwatcher is bij Feyenoord in plaats van trainer. Bovendien geeft het een onnodig nare smaak aan de indrukwekkende prestaties van de trainer. Voorafgaand aan de wedstrijd met Wolfsberger was nog wel het dieptepunt. De coach insinueerde dat Feyenoord geen topclub was omdat ze niet konden kopen wie ze wilden, in tegenstelling tot Ajax. Een moedeloze uitspraak van een coach die toch al bekend staat om het obsessief halen van spelers. Of ze iets toevoegen of niet. Prompt werd weer een even zo moedeloze wedstrijd gespeeld en werd in één van de zwakste Europa League poules in jaren niet overwinterd. Negen Europese wedstrijden onder Advocaat hebben tot slechts één overwinning geleid.
Gelukkig is Feyenoord in de competitie nog ongeslagen. Een uitspraak die bij veel Feyenoorders inmiddels eerder frustratie oproept dan trots. De coach heeft ontegenzeggelijk uitstekend werk geleverd door Feyenoord weer kleur op de wangen te geven. Maar hij mag met al zijn ervaring ook wel eens enige zelfreflectie tonen. Gelijke spelen tegen veel zwakkere tegenstanders worden weggewuifd. En het was geen toeval dat de ban pas gebroken werd tegen VVV toen Feyenoord verlost was van zowel Diemers als Linssen. De twee ‘aanwinsten’ van Advocaat zijn dit seizoen in 17 wedstrijden gezamenlijk goed voor twee goals en één assist. Ondertussen zitten Azarkan en Wehrmann zich sterk af te vragen of zij niet die 40% balverlies en ene assist voor elkaar hadden gekregen. We zullen er waarschijnlijk nooit achter komen. Advocaat beloonde namelijk bij een 0-3 voorsprong alsnog liever Diemers met een invalbeurt. Het zijn ogenschijnlijk kleine dingen die bij Feyenoordfans ondanks goede prestaties tot een negatieve tendens kunnen leiden.
Gelukkig voor Advocaat staan Bijlow, Fer, Haps en Sinisterra op het punt zich volledig bij de selectie te voegen. De kwaliteiten van de terugkerende spelers zijn zoveel beter dan het huidige materiaal dat Advocaat zijn ‘tactiek’ van toevalsvoetbal kan blijven uitvoeren. De vervelende doordeweekse wedstrijden kunnen niet meer voor oververmoeidheid zorgen. Dan zullen de media bij een eventuele derde plaats ongetwijfeld weer zeggen dat Advocaat het maximale uit dit elftal heeft geperst en kan Dick door de voordeur naar buiten.
Toegegeven, Feyenoord is een moeilijke club. De prestaties zijn er, maar het chagrijn blijft. Dat komt toch omdat er qua positiespel al ruim een jaar weinig ontwikkeling vertoond wordt met een elftal waarvan de basis vrijwel onveranderd is. Het vasthouden aan gehaalde middelmaat ten koste van jeugdspelers helpt daar ook niet bij. Daarnaast gaf Advocaat na zijn eerste wedstrijd zelf al aan dat het veldspel beter moet. Wanneer nu de terechte vraag wordt gesteld waarom daar na een jaar tijd geen enkele progressie in is geboekt leidt dat bij de trainer niet tot erkenning maar frustratie. Kritisch zal hij daar niet over zijn, aangezien het zijn werk is. En Dick is over iedereen kritisch, behalve over zichzelf. Als dat maar niet zijn achterdeur wordt…
[i]Raymond[/i]
