Nee, het is niet leuk meer om dit seizoen naar De Kuip te gaan. Ik schrik tegelijk ook van wat ik nu heb opgeschreven, want ik had nooit gedacht dat ik het ooit op papier kon krijgen.
Toen ik nog in Groningen woonde ging ik twee keer per kalenderjaar naar De Kuip. Het waren de enige twee dagen in het jaar waar ik me op verheugde. In 2010 bezocht ik Feyenoord - FC Groningen (5-1). Het jaar waarin PSV met 10-0 won, waarin De Graafschap ons versloeg in De Kuip. Ondanks dat verheugde ik me op die trip naar het stadion en de wedstrijd. Supporters wisten dat de club er alles aan deed om weer stappen te zetten om financieel gezond te worden. Dit ging gepaard met passie, strijd en vechtlust. Zowel op als buiten het veld. De Kuip leefde, supporters stonden massaal op de banken omdat ze spelers zagen die alles gaven om wedstrijden te winnen. Ook al lukte dat niet altijd. Goed of minder goed voetbal maakte toen niet uit, want men wist in welke positie de club verkeerde. Zowel sportief als financieel. Maar dat iedereen erachter stond: daarvoor reisde ik in 2014 elke twee weken heen en weer voor de wedstrijden vanuit het noorden. Het deed m’n hart kloppen.
Nu, negen jaar later, zijn we vijf prijzen en sterren zoals Koeman, Guidetti, Pellè, Kuyt en Van Persie verder. Maar loopt De Kuip leeg, ik zie supporters steeds negatiever worden en reageren dat op elkaar af. We hebben een staf en directie die elkaar het hand boven het hoofd houden. Maar gelukkig was daar Toon van Bodegom. Het nieuwe lid van de raad van commissarissen heeft op de achtergrond knopen doorgehakt. Na een hoofd jeugdopleider en trainer was het nu de beurt aan de technisch directeur Martin van Geel. Stilzwijgend heeft Van Bodegom op de achtergrond wat knopen doorgehakt. Feitelijk weet ik niet of hij dat deed, maar het lijkt er toch steeds meer op sinds hij er zit. En dat heeft de club nodig, ook al is er nog een lange weg te gaan om weer richting de top twee te gaan. Alleen dat levert de club op dit moment nog niks op, zie de resultaten en het veldspel.
Negen jaar geleden maakte het mindere spel van de club niks uit. Maar spelers willen nergens meer voor strijden. Er ontbreekt perspectief. Twee vragen: wat is er in de afgelopen jaren gebeurd bij de directie en de club dat het allemaal zo gaat? En vertel mij eens waarom ik nog met plezier naar het stadion kan gaan? Want nu is zelfs de reis vanaf Rotterdam, mijn huidige woonplaats, naar De Kuip een straf. Mijn hart klopt niet meer zoals vroeger. En ik hoop zo erg dat het aankomend seizoen weer anders is.
Oscar van Bekkum
Lees meer over
