En dan is het seizoen ineens voorbij. Een gekke gewaarwording na het zo abrupt afgekapte seizoen van een jaar geleden. En wat een ander sentiment hangt er in Rotterdam en omstreken. Waar velen een jaar geleden smeekten om nog een jaar Advocaat, zullen de supporters zich afvragen of dít is wat ze vroegen. Een jaar lang ploeteren, afgaan in Europa. Dick onderging wat vele trainers voor hem al deden. En zoals Sjoerd Mossou het mooi omschreef: Elke trainer van Feyenoord moet uiteindelijk oprotten. En gelukkig voor Dick was het mét Europees voetbal.
Natuurlijk is het makkelijk om aan te wijzen wat er fout ging in het laatste seizoen van Advocaat als clubtrainer. Maar voor een carrière zoals die van Dickie kun je alleen maar respect hebben. En ja, als we alle wedstrijden zoals in de play-offs hadden gespeeld, waren we ruimschoots vierde geworden. Maar terugkijken heeft geen zin. We hebben een jaar langer van Advocaat z’n persconferenties kunnen genieten. Bovendien heeft de vertrekkende trainer er alles aan gedaan om ons zo kort mogelijk zonder Feyenoord te laten zitten. Tussen de play-off finale en de tweede voorronde Conference League zitten namelijk maar 60 dagen. Dan krijgen we de eerste officiële wedstrijd van Arne Slot.
In alles voelt het als een nieuw begin. Het vertrek van Nieuwkoop, Van Beek, Narsingh, Botteghin en het naderende vertrek van Jorgensen, Haps, Kökcü en wie weet zelfs Senesi of Berghuis zullen creatief opgevangen moeten worden. Leroy Fer lijkt geen basisplaats te krijgen komend seizoen in Rotterdam, of het moet op Spangen of Woudestein zijn. En het is nog maar de vraag wat Jens Toornstra gaat doen, aangezien met Guus Til een vrijwel identieke speler wordt aangetrokken. Bovendien is deze oud-eredivisiespeler geheel in lijn met de bord-op-schootscouting die we ooit zo verafschuwden. Het is een typische aanwinst voor Feyenoord dat al sinds het laatste kampioenschap worstelt met het dilemma, bouwen of presteren. Een rode draad door de geschiedenis van de club en omdat men altijd beide half heeft geprobeerd, geheel mislukt.
Bij Feyenoord is al jaren de meest gehoorde uitspraak, dat alles anders moet. Eén die door Gert-Jan Verbeek nog wel het minst succesvol werd uitgedragen. Uiteindelijk boekte Feyenoord dan een incidenteel succes en zouden we zelfs PSV op alle fronten voorbij zijn. Om vervolgens weer keihard terug te vallen. Toch lijkt er nu écht wat te veranderen. Met het aantrekken van Sipke Hulshoff zou er namelijk daadwerkelijk een speelstijl gelijk aan die van Arne Slot richting de jeugd kunnen worden getrokken. Het installeren van Koen Stam als hoofd methodology zou de kloof tussen het eerste en de O21 kleiner moeten maken. Dus de eerste tekenen van het beleid worden steeds meer zichtbaar.
Toch is het aantrekken van huurspelers als Pratto en Spajc en gokjes zoals Teixeira, Diemers en Linssen dat juist weer niet. En of Til een aanwinst is met duizend speelminuten in de afgelopen twee jaar moet nog maar blijken. Waarmee de spagaat van Arnesen gelijk weer zichtbaar is. Met voorgenoemde spelers is wel duidelijk geworden dat zij Feyenoord niet beter maken en ontwikkeling van jeugd in de weg zitten. En daar wringt de schoen. Het is in mijn ogen een misvatting dat Feyenoorders het verwachtingspatroon te hoog maken. We gedragen ons immers naar wat er uitgesproken wordt. Afgelopen seizoen wilden we zo lang mogelijk meedoen. Na 16 wedstrijden volledig afgehaakt zijn en met een vijfde plaats via play-offs Europees voetbal halen is dan een behoorlijk verschil. Wij willen duidelijkheid, wordt het bouwen of wordt het presteren. Ik ken geen Feyenoorder die weet wat hij van komend seizoen moet verwachten.
Dus Frank, als we nu eindelijk écht gaan bouwen aan een nieuw Feyenoord, dan zijn wij de moeilijkste niet. We snappen dat er veel moet gebeuren. En dat deze Slot de tijd moet krijgen en niet meteen vervangen moet worden als wat fans zich misdragen. Maar wees alsjeblieft duidelijk en reëel dat verdienen we na het afgelopen jaar.
[i]Raymond[/i]
