Met een smeekbede op de social media-kanalen vroeg Feyenoord donderdag zijn supporters om af te zien van restitutie. Door corona schrijft de club momenteel rode cijfers en dus is er nu ook een offer nodig van de eigen achterban. De vraag is: wat geeft de club ervoor terug?
In november schreef ik op deze plek dat wij als supporters te kritisch en vooral te ongeduldig zijn. Doordat we Feyenoord nog altijd bestempelen als topclub, creëren we een verwachtingspatroon waar niet aan kan worden voldaan. Ik beargumenteerde dat technisch directeur Frank Arnesen in zijn korte tijd bij Feyenoord goed werk heeft geleverd, en dat de voorteken er waren dat de weg omhoog was ingeslagen.
Dat pad is nu echter flink geblokkeerd. De schade die corona de club heeft aangericht, is enorm. Iedere thuiswedstrijd in een leeg stadion kost Feyenoord tonnen en het kan nog erger. Als de club supporters moet terugbetalen, kost dat tot 15 miljoen euro. Geld wat er niet is.
Maar het virus is zeker niet de enige boosdoener: de illusie dat Feyenoord in recordtempo kan groeien naar het niveau van Ajax, leeft ook in het Maasgebouw en heeft nog veel meer schade aangericht, zo blijkt nu.
Zo werd er de laatste jaren veel geld gepompt in de plannen voor een nieuw en veel te duur stadion. Als dat er had gestaan, was Feyenoord nu ten dode opgeschreven. Voor er een volledig gezonde organisatie staat, één die tegen een stootje kan en het geld in kas heeft om zich ieder jaar te verzekeren van Europees voetbal, heeft Feyenoord niets te zoeken in een stadion met 63.000 zitplaatsen.
Door corona hebben we geleerd dat Feyenoord nog altijd op een te dun koord balanceert, maar Koevermans geeft niet op. Tegen de NOS zei hij zaterdag dat de plannen voor een nieuw stadion los staan van de oproep om geen geld terug te vragen. Hij is opgeslokt door zijn eigen project. Geen onbekend fenomeen voor beleidsbepalers. Wanneer je iets maar lang genoeg aanprijst als het nieuwe goud, kun je niet opeens tot inkeer komen dat je eigenlijk lood verkoopt. Zo’n enorme inschattingsfout kost je je baan.
Ook in januari - toen er geen enkel zicht was op volle stadions - ging de (grootheids)waanzin onverlet door. Feyenoord begrootte op een 2e seizoenshelft met publiek en besloot een spits uit Argentinië te strikken, ondanks dat er geen rode cent in kas was. Even later moest de selectie, de technische staf en al het overige personeel salaris inleveren. Door de komst van Pratto moeilijk uit te leggen en zeker geen goede motivator voor het vervolg van het seizoen.
Het koord dreigt inmiddels te knappen en daarom klopt Feyenoord met het hoofd gebogen aan bij de eigen achterban. Nu de tribunes leeg zijn, blijkt meer dan ooit dat de club niets is zonder het Legioen. Koevermans is het charmeoffensief begonnen en spreekt inmiddels van ‘de Feyenoordfamilie’.
Maar in een familie komt de liefde van twee kanten. Koevermans moet de supporters, naast een emotioneel filmpje, daarom niet alleen om een gunst vragen, maar ook iets bieden. Een idee: maak de supporters die geen geld terugvragen gezamenlijk voor een paar procent eigenaar (voor 15 miljoen euro heb je wel wat, normaalgesproken). En zo hebben zij bijvoorbeeld een stem in het megalomane prestigeproject van Koevermans.
De supporters die geen geld terugvragen van de club, zijn sowieso helden. Maar uiteindelijk zullen we op ten duur allemaal inleveren. Plezier, vooral. Feyenoord is de komende jaren ogenschijnlijk nog minder een concurrent voor Ajax en PSV dan het nu al is. In de luwte moet de club zich op bestuurlijk niveau opnieuw uitvinden. Te beginnen door het opstellen van een deltaplan voor de jeugdopleiding en het herstellen van het scoutingsapparaat.
En mogelijk dat we dan op een mooie dag, massaal en dicht op elkaar, de tribunes vullen van een nieuw stadion, of een vernieuwde Kuip.
Peter
Lees meer over
