Op 8 maart keek ik voor het laatst naar Feyenoord, niet wetende dat 188 dagen later de eredivisie pas hervat zou worden. Alles wat mis kon gaan in de communicatie rondom corona in de eredivisie is ook mis gegaan. Dat hadden we met Gudde aan het roer wel kunnen inschatten, maar dat terzijde. We hebben gelukkig weer een stip op de horizon en dat is 13 september 2020. Nog 68 dagen voor we onze jongens weer mogen aanschouwen, ik sta te popelen want het was afkicken zeg.
Gelukkig was daar dolle donderdag, want zo kunnen we 2 juli 2020 gerust noemen. Het contract van Kökcü werd verlengd, Christian Conteh werd aangetrokken én het nieuwe uitshirt gepresenteerd. Samen met het aantrekken van Mark Diemers en een nieuw contract voor Leroy Fer maakt Feyenoord forse stappen richting het nieuwe seizoen. “Ik ben een tevreden man vandaag”, zo zei Frank Arnesen dan ook terecht.
En dat terwijl ik de afgelopen weken met angst en beven de transfernieuwtjes in de gaten hield. De interesse in Senesi is voor iedereen met een normaal paar ogen geen verrassing. De robuuste Argentijn heeft zich na een onstuimig begin opgewerkt naar de status van beste verdediger van de eredivisie. Als we de signalen van de bondscoach van Argentinië mogen geloven staat Senesi zelfs aan de vooravond van zijn debuut bij de ‘Albiceleste’. Wie dit een half jaar geleden had gezegd, toen Marcos een kapitale inschattingsfout maakte op dat walgelijke excuus voor een voetbalveld van Emmen, was direct voor gek verklaard.
Verder is het natuurlijk een regelrechte ramp voor de kampioensaspiraties van dit elftal, als één van de steunpilaren wegvalt. U leest het goed, Kampioen. De spelers hebben wat recht te zetten want dit team is al een dubbel ontnomen. De onoverwinnelijkheid van dit elftal zit opgesloten in een aantal spelers. Senesi is er daar overduidelijk één van, Kökcü, Fer en Berghuis completeren het kwartet. Het is daarom ook volledig te billijken dat Arnesen ver is gegaan voor het behoud van 3 van de 4 spelers. De goedlachse Deen wil zo snel mogelijk de selectie rond hebben. Voor de meeste Feyenoorders moet dit wel even wennen zijn. Wie tussen de regels naar Arnesen luistert proeft aan alles, dit is een 'td' met vertrouwen in zijn spelers en staf en heeft hoge verwachtingen.
De selectie heeft de laatste weken een enorme berg goodwill gekweekt. Het uitdelen van seizoenkaarten aan supporters, de donatie aan het sfeerteam, allemaal uit eigen zak. Berghuis lijkt goed naar de terugkeer van Van Persie bij Feyenoord te hebben gekeken en is met de band om de arm een compleet ander mens geworden. Kökcü zegt dat hij nog niet klaar is, ik geloof hem direct. Zelfs Leroy Fer, de doorgaans nuchtere reus, zei dat het kampioenschap afgelopen seizoen serieus leefde in de selectie. Dit elftal is gretig. Ze voelen dat er iets mogelijk is. Zelden heb ik zo’n sterke connectie gehad met een selectie, jongens die weten wat het betekent om in het prachtige rood-wit te spelen en zich daarnaar gedragen.
Kortom, dit elftal heeft alle elementen van een kampioensploeg. Een gezonde mix van talent, ervaring, branie en teamspirit. Natuurlijk is dit ook typisch Feyenoord. Onrealistische verwachtingen. Vasthouden aan (valse) hoop. Maar bij veel supporters proef je de hunkering naar komend seizoen, zou het dan toch weer kunnen? Net als drie jaar geleden? Nog 68 dagen, of liever 1632 uur, dat klinkt korter.
[i]Raymond[/i]
