Supporters van Feyenoord konden vorige week hun geluk niet op na de 6-2 overwinning op Ajax. Ik wist niet wat ik meemaakte. Fans vlogen elkaar weer ouderwets in de armen, er werd een zoen uitgedeeld aan een wildvreemde. Het is een sfeer wat niet zo vaak meer voorkomt de laatste tijd in De Kuip, want de echte hoogtepunten zijn schaars dit seizoen. Het leek wel alsof je even alle problemen uit je eigen leven en die van Feyenoord vergat.
We vergaten even dat de ploeg niet elke week zo’n goede pot kan neerzetten. We vergaten even dat Robin van Persie zeer waarschijnlijk stopt aan het einde van dit seizoen. We vergaten even dat Feyenoord nog op zoek moet naar een nieuwe trainer. We vergaten even de discussie over het nieuwe stadion. We vergaten even dat er een plan en uitdaging ontbreekt voor de jeugdopleiding. We vergaten even dat bij de spelers vaak een winnaarsmentaliteit ontbreekt. We vergaten even dat de club zich steeds meer afzondert van de supporters. En we vergaten even dat zo’n groot contrast in een begroting tussen Feyenoord en Ajax ook niet garandeert dat de rijkste altijd wint.
Zo’n overwinning verbloemt veel voor supporters. Zeker als je al jaar in jaar uit een seizoenkaart hebt en je club steeds van een aartsvijand ziet verliezen. Supporters mogen genieten. Al zullen ze dat sinds gisteren misschien iets minder doen. Maar wat ik vooral niet hoop is dat de club dit toevoegt aan het lijstje van ‘hierdoor is het seizoen geslaagd’. Het staat mooi op het cv van Giovanni van Bronckhorst, daar kun je niet omheen. Maar uiteindelijk blijft het gewoon maar een van de 34 competitiewedstrijden.
Dit Feyenoord moet terugkeren naar de realiteit. Want er speelt binnen de club nogal wat. Je hoeft nog niet eens ver te graven om erachter te komen dat de directie op een dood punt staat met hun beleid. Want wat we vorige week even vergaten blijft gewoon liggen. Maar de directieleden pakken de meeste problemen niet aan. Je hebt niet over alles invloed. Zoals de keuze die Van Persie straks zal maken. Maar over veel heb je wel invloed. Maar de directie schuift het gewoon van tafel. Een nieuwe, frisse blik - een nieuw beleid met mensen die weten hoe je een topsportklimaat kunt creëren is nu erg nodig.
Mag ik een suggestie doen voor een van de functies? Robert Eenhoorn van AZ als technisch directeur, ook al ziet hij zichzelf nog niet werken in Rotterdam. Toch zie ik in hem een van de nieuwe mensen. Eenhoorn werkte hoog in de topsport als honkballer, houdt van het stellen van duidelijke doelen, legt de lat steeds hoger, maar wil ook niet tegelijk van één naar vijf springen. En hij zei vorig jaar in de VI: “Spelers opleiden in Nederland. Dat is wat we geweldig kunnen en wat ons onderscheidt. Als we dat optimaliseren, krijgen we vanzelf een betere competitie en gaan we ook beter presteren in Europa.” Zeker dat laatste heeft hij bij AZ zeker bewezen de laatste jaren. En dat kunnen we bij Feyenoord nu goed gebruiken.
Kortom Eenhoorn zou wat mij betreft een van de nieuwe mensen moeten zijn. In elk geval moet het hart van de club anders gaan kloppen met nieuwe mensen. En overal moeten de veranderingen op te merken zijn. Want als je eerlijk bent: Alleen een trainerswissel heeft geen enkele zin. Dan blijf je als club waar je nu bent. Dat we dat niet vergeten.
Oscar van Bekkum
Lees meer over
