Hugo Borst heeft superlatieven te weinig voor Feyenoord naar de fantastische overwinning op Ajax. Alleen hij komt woorden te kort. “Week in week uit haal je adjectieven als heroïsch, memorabel, fenomenaal, legendarisch of historisch van stal en op een zondag weet je dat al die bijvoeglijke naamwoorden zijn gedevalueerd omdat ze te onpas door jou zijn gebruikt. En dan zit je dus met een probleem. Want wat rest er aan geschikte woorden voor de wedstrijd Feyenoord-Ajax (uitslag 6-2) die op 27 januari 2019 werd gespeeld? Het was bizar - maar bizar is ook al zo'n woord dat aan inflatie onderhevig is.”
Borst genoot van Feyenoord – Ajax. “6-2! Ongelooflijk (ook zo'n versleten woord). Feyenoord schudde oogstrelende aanvallen uit mouwen die nu eens niet opgestroopt waren. Nee, de Ajacieden droegen die opgestroopte mouwen. Werkertjes waren het, op elkaar scheldende lachwekkende eenmansbedrijfjes, en als ze elkaar de maat niet namen dan stonden de ondankbare honden te ouwezeikstralen tegen de scheidsrechter die ze nota bene een vrije trap cadeau had gedaan waaruit de score werd geopend.”
Borst lijkt het nog steeds niet te bevatten, blijkt uit zijn column in het Algemeen Dagblad. “Wat gebeurde er gistermiddag in vredesnaam? Valt die 6-2 te analyseren? In 1964 was Feyenoord met negen goals voor het laatst tegen Ajax uit zijn slof geschoten (9-4). Nu, ruim een halve eeuw later, scoorde het zes keer.”
Volgens Borst was het iets waar de voetbalwereld naar snakte. “Zo zou het vaker moeten zijn. Want de Klassieker was al decennia de Klassieker niet meer. PSV-Ajax en Ajax-PSV, daar gaat het elk jaar om.”
“Op 27 februari is het weer Feyenoord-Ajax. Als Feyenoord die wint, gaat Frenkie de Jong dus met lege handen (het kampioenschap van Jong Ajax telt niet mee) naar Barcelona. Als Feyenoord dan weer met 6-2 wint, is dat het begin van het herstel van het broodnodige evenwicht. Feyenoord moet Ajax nog minstens tien keer in de Kuip vernederen eer de Klassieker de Klassieker weer is. Gisteren was een incident.”
Lees meer over
