Al ruim een half jaar draait de geruchtenmolen rond de volgende verloren zoon. En zowaar kwam er deze week al witte rook uit Turkije.
Van Persie op een voetbalveld is net zoveel veranderd als zijn kapsel door de jaren heen, het is allemaal alleen wat grijzer geworden. De fabuleuze technische hoogstandjes waarmee de Rotterdammer bij Arsenal Bergkamp deed vergeten is hij niet verleerd, dat weet ik zeker. En de dodelijke precisie voor de goal, waardoor Manchester United kampioen werd evenmin. Zijn laatste seizoenen in Turkije verloopt het helaas allemaal wat moeizamer en dat heeft vooral met blessures te maken. En ik denk ook met een stukje waardering. Dat eerste hebben wij als Legioen geen invloed op, dat tweede des te meer. Want mokken dat van Persie te oud is en te laat is teruggekomen dat kunnen we allemaal. Dat dacht ik eerlijk gezegd ook van Kuyt, maar die heeft toch zijn impact gehad. En dat had vooral met 1 ding te maken, de onvoorwaardelijke steun vanaf de tribune.
Als spelers zoals Bilal of Nelom 1 ding fout doen, begint een gedeelte van de Kuip driftig op zijn vingers te blazen. Deze spelers mogen de schoenveters van de nieuwe aanwinst nog niet vastmaken, maar toch, ze dragen een Feyenoordshirt. Nou kijk ik niet veel wedstrijden uit de Turkse competitie, maar ik krijg de indruk dat van Persie daar werd benaderd, zoals de 2 eerder genoemde spelers in de Kuip. Dat werkt zeg maar niet bevorderlijk. Daarom pleit ik om van Persie te ontvangen en te blijven steunen als de grote speler, die hij is. Kijk even de voorzet tegen Inter terug in de halve finale van de UEFA cup, de kopbal tegen Spanje of 1 van de bijna 100 goals in dienst van Arsenal. De klasse spat er vanaf. Dat zo’n man, weliswaar aan het einde van zijn carrière, voor Feyenoord kiest, verdient niets dan lof. Als speler zou ik ook eerder met een spuit in een pijnlijke knie spelen als ik weet dat 45.000 man mij adoreren, dan als er 20.000 bij een verkeerde aanname een vogel nadoen.
En dan nog iets, de klassieker staat voor de deur. Ik kan me nog goed herinneren dat van Persie de 1-1 binnenschoof in die troosteloze arena. Althans herinneren, in de aanloop naar de klassieker wordt die goal altijd 7 keer laten zien. Want zo vaak scoren wij daar helaas niet. Laat van Persie nou net dat ontbrekende puzzelstukje zijn in de eeuwige frustratie tegen “hunnie”. Ik weet zeker Robin, als je volgende week weer zo’n heel klein duwtje geeft en die bal uiterst beheerst richting de hoek stuurt, dan ben je binnen 1 wedstrijd onsterfelijk. Dirk wachtte tot zijn allerlaatste wedstrijd om voor eeuwig de held te zijn. Doe jij het maar gelijk joh, hebben we dat vast gehad.
Remi
