Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Mijn stem is nog steeds weg en mijn hoofd voelt zwaar aan deze maandag. Wat een onwerkelijke middag was het in De Kuip. Zondag 7 april 2024. Onthoud die datum maar goed.
Jaar in jaar uit lukte het maar niet om hunnie te verslaan. Ajax, de tegenstander die vaker in De Kuip heeft gewonnen dan wie dan ook. En de enige tegenstander waartegen Feyenoord thuis een negatief record heeft. Keer op keer hebben we Klassiekers gezien waarbij het bij ons nét niet lukte en zij er alsnog met de punten vandoor gingen. Maar ook Klassiekers waar we niks in te brengen hadden. Of waarbij Feyenoord ze in het zadel hielp. Ik denk terug aan de eigen goals van Senessi. Of een 0-1 uit het niets, terwijl Feyenoord al 3 keer de paal en de lat had geraakt. Zelfs in de kampioensjaren 2017 en 2023 lukte het niet om in De Kuip van ze te winnen.
Oké, in 2019 hadden we dan eindelijk die langverwachte overwinning. Het werd ook een gedenkwaardige middag: 6-2. Voor het eerst in jaren versloegen we ze weer eens – om vervolgens een maand later met 0-3 op ons bek te gaan tegen datzelfde team. Typisch. En precies een jaar geleden was ook een verliespartij om gauw te vergeten, met het aansteker-incident.
Maar gistermiddag was alles anders. Gepokt en gemazeld als doorgewinterde seizoenkaarthouder vertrouwde ik het nog steeds niet. We zijn de laatste jaren vaker favoriet geweest en ‘het blijft tenslotte Ajax’. Ik hoopte op een late 1-0 of zo en dat we in ieder geval niet achter zouden komen. Maar na pak ‘m beet 2 minuten had ik dat gevoel al niet meer. Feyenoord zat er bovenop. Als makke lammetjes lieten de godenzonen zich op een Ajax-onwaardige manier afslachten. Met zijn allen op de eigen helft en meteen tijdrekken. En uiteindelijk 1 schot voor de statistieken. EEN. In de 83e minuut. Ongekend.
‘Helemaal niets in Amsterdam’ nemen ze wel erg letterlijk dit seizoen, er zit echt he-le-maal niets in dit team. Wat een slappe hap. Op elk front werden ze afgetroefd en na afloop mochten ze nog niet eens klagen over zes tegengoals. Een afgekeurde goal, niet gegeven penalty en een niet gegeven rode kaart zorgden er mede voor dat het geen monsterscore werd. Maar wel de grootste Eredivisienederlaag uit hun clubhistorie. Toch lekker dat ze die dan van ons hebben gekregen. Wat zal dat pijn doen in Amsterdam en omstreken.
Iemand zei: ‘Zo hebben zij dus al die jaren gevoeld toen wij op bezoek kwamen.’ Misschien ja, maar er is wel een wezenlijk verschil: wij hebben nog nooit 100 miljoen uitgegeven aan een selectie die vervolgens met 6-0 klop kreeg.
Wouter
-medium.webp)
