Het is bij Feyenoord nooit rustig, zeker niet dit seizoen. Eindeloze stadiondiscussies, middelmatige spelers, een dolende trainer en directieleden die vaker transfereren dan dat Feyenoord spitsen binnenhaalt.
Uiteindelijk gaat het voor mij als supporter maar om één hoofdzaak; de prestaties op het veld. En die zijn onder Dickie weer op het niveau Feyenoord. Stam was eigenlijk na één competitiewedstrijd al ongeschikt. Niet zozeer omdat hij elke wedstrijd open huis hield achterin of spelers scoutte in de Efteling, maar des te meer door zijn reactie na het gelijkspel tegen Sparta; "Je kan niet verwachten dat wij zo maar even thuis van Sparta winnen".
De eerste vijf wedstrijden na de winterstop staan gepland tegen ploegen waar het Feyenoord van Jaapio niet van kon winnen. Met Advocaat heb ik er weer alle vertrouwen in dat wij zomaar even thuis van Heerenveen winnen. De derde plaats is door een serie van 17 uit 7 weer in het vizier.
Een derde plaats waar ik als Feyenoord supporter blij mee zou moeten zijn. Maar eigenlijk zijn we minimaal top 2 in Nederland, qua alles. Hoe kan het dan dat we dan toch jaar in jaar uit zo lopen klooien op dat veld?! Prestaties op het veld beginnen met een stabiele organisatie buiten het veld. En daar gaat het al jarenlang faliekant mis.
Ik lees net een artikel in het NRC van 12 januari over de Feyenoord directie. Als 50% klopt van wat daar staat, dan moeten we nog sowieso vijf jaar blij zijn met een derde of vierde plek. En dat stemt mij ondanks de zonnige beelden en redelijke prestaties op de velden in Marbella toch wel een beetje somber.
Remi
Lees meer over
