Jens Toornstra werd zondag kampioen met Feyenoord. Toornstra zal nooit de beelden vergeten die hij zag na de overwinning en op de Coolsingel. Toornstra is inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke kracht bij Feyenoord. Scoorde veertien doelpunten, allemaal in De Kuip, en is multi inzetbaar. Hij speelde dit seizoen op de rechtsbuiten en linksbuiten positie. Daarnaast verdrong hij Dirk Kuyt uit de basis op de ’10’ positie en bij de schorsingen van El Ahmadi en Vilhena zakte Toornstra nog een plekje op het middenveld.
Toornstra is in gesprek met VI, de vraag die hij het vaakst krijgt? Waar ligt het aan dat hij alleen scoort in eigen stadion? “ Tja, waar ligt dat aan? Die vraag heb ik de laatste weken wel tig keer gehad, maar ik heb echt geen idee.” Het is voor het eerst dat hij geen doelpunten in uitduels maakte. “Andere jaren scoorde ik uit en thuis, tot voor kort dacht ik er ook geen moment aan. Maar nu wordt het regelmatig gezegd en valt het op. Het is echt niet zo dat ik anders het veld opstap in een ander stadion, dat ik terughoudender speel of zo. Voor mij is het gewoon toeval, maar opvallend is het wel. Je hebt spelers die Kuip-vrees hebben, dat is bij mij in ieder geval niet aan de orde. Eerder het tegenovergestelde. En voor een speler van Feyenoord blijft het toch het leukste in De Kuip te scoren. Dus beter zo dan andersom.”
Dat Toornstra down-to-earth is, is bekend. Hij gaat met juichen dan ook niet complete uit zijn dak, behalve in de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht. “Eigenlijk ben ik dit seizoen één keer na een doelpunt helemaal uit mijn dak gegaan. Dat was tegen FC Utrecht-thuis, nadat ik de openingstreffer had gemaakt. Ik weet niet, het past niet bij me, om opeens na een goal allerlei rare dansjes of gekke dingen te doen. Alleen die middag voelde ik echt zo'n ontlading. Vooraf werd die wedstrijd tegen FC Utrecht als mogelijk struikelblok betiteld en we hadden het niet makkelijk. Die 1-0 was een bevrijding en ik rende naar de fans en sprong op de boarding. Al die uitzinnige fans voor me, dat was echt geweldig. Maar weet je, op het moment zelf dacht ik echt dat ik tien seconden op die boarding stond. Maar toen ik de beelden terugkeek, stond ik er nog niet eens één tel, of ik viel alweer naar achteren, haha. Toch zal ik die juichende menigte voor me niet snel vergeten.”
