Oud-Feyenoorder Jens Toornstra denkt er voorlopig niet aan om te stoppen met voetballen. De middenvelder stapte in de bus bij Frescia Cousino Arias en Milan van Dongen voor de aflevering van Fresia & Milan parkeren de bus bij ESPN.
Jens Toornstra begon zijn voetbalcarrière bij Ter Aarse Voetbal Vereniging (TAVV) in het dorp waar hij opgroeide. Vanuit Ter Aar ging Jens naar Alphen aan den Rijn om daar voor Alphense Boys te voetballen. In 2009 vertrok Toornstra naar Jong ADO, om het jaar daarop zijn eerste profcontract te tekenen bij ADO Den Haag.
Na drie Haagse jaren, waarin hij in zijn 118 wedstrijden betrokken was bij 30 goals, vertrok de middenvelder een provincie naar het oosten om voor FC Utrecht uit te komen. Anderhalf jaar later, als hij 25 jaar is, wordt Toornstra overgekocht door Feyenoord.
Toornstra heeft acht jaar bij Feyenoord gespeeld, waarin hij een hele hoop heeft meegemaakt. Toornstra zegt dat de periode bij Feyenoord zo goed als alles bevatte, van successen en prijzen tot bankzitten en pijnlijke nederlagen. Uiteraard werd Jens gevraagd naar het Conference League avontuur met Feyenoord, dat bijna weer een Europese prijs opleverde, maar op het laatste moment mis ging: ‘Het was een heel mooi avontuur. Het begon een beetje wankel, we vlogen er de eerste kwalificatieronde bijna uit,’ refereert hij naar de wedstrijden tegen FC Drita, ‘maar het werd een geweldige Europese trip langs alle landen en clubs, eindigden in de finale, die eindigde in mineur helaas.’
Toornstra beschrijft de mooiste momenten van zijn Conference League ervaring. De uitwedstrijd tegen Union Berlin wordt aangehaald, waar Jens na zijn wissel voor de dug-out met de selectie het team aan het aanmoedigen was in deze belangrijke wedstrijd. Ook noemt de middenvelder het uitschakelen van grootmacht Olympique Marseille, wat opmerkelijk is. Toornstra kwam zelf terug van een blessure, waardoor hij de heenwedstrijd niet bij de selectie zat en de return alleen op de bank plaats kon nemen.
De reden hierachter zou zomaar, naast de finaleplaats, de hechte sfeer in de groep die er onder Arne Slot hing kunnen zijn. Als Van Dongen vraagt aan Toornstra wie in zijn ogen de beste trainer uit zijn carrière was, antwoordt hij ook met de naam van de huidig trainer van Feyenoord. ‘Wat was het nou dat hem zo bijzonder maakt?’ Vraagt Van Dongen. ‘Uiteraard zijn visie. Als je ziet hoe hij zijn teams laat voetballen, maar ook de manier waarop hij de dingen overbrengt. Dus hij kan oefeningen doen, maar hij kan je daarin ook duidelijk uitleggen op welk stuk van het veld dit soort dingen gaan voorkomen en dan krijg je er echt een goed beeld bij en buiten dat was hij ook gewoon duidelijk en eerlijk naar iedereen toe, dus ik durf wel te stellen dat er bijna geen onvertogen woord is gevallen dat seizoen, terwijl er toch heel veel jongens iedere week teleurgesteld werden en dat is wel knap hoe die dat heeft gemanaged. Dat doet hij uiteraard niet alleen, heeft hij ook assistenten voor die daar een hele goede rol in speelden, maar dat is wel zeker een kwaliteit,’ complimenteert Toornstra zijn oude trainer.
Toornstra vertelt over zijn dalen bij Feyenoord, waarin hij maanden niet speelde, of waarin werd verloren van Wolfsberger in de Europa League. Hij vertelt dat hij deze periodes niet lekker in zijn vel zat en een zware tijd ervaarde bij Feyenoord. Toch is vooral het kampioenschap een unieke en mooie ervaring voor de middenvelder. ‘De warming-up al tegen Heracles, dat was al kippenvel, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt.’ Toornstra was uitgegroeid tot cultheld in Rotterdam en dat werd nog eens kracht bij gezet door zijn veertien goals in De Kuip dat kampioensjaar.
Toornstra vertrok na acht jaar bij Feyenoord en keerde terug bij zijn oude liefde FC Utrecht. Voor zijn afscheid was voor aanvang van de wedstrijd tegen FC Emmen een spandoek gemaakt ter ere van zijn carrière bij Feyenoord; ‘Kracht, passie, strijd: een Feyenoorder voor altijd.’
