Feyenoord staat op dit moment tweede in de eredivisie en heeft ook nog kans om op het hoogste niveau in Europa te overwinteren. Feyenoord blijft zich dus, onder trainer Arne Slot, ontwikkelen als topploeg. Wat is er veranderd in de afgelopen periode en waar liggen dan toch de problemen? Martijn Krabbendam analyseert het in zijn stuk op VI Pro.
Krabbendam blikt terug op de wedstrijd tegen SS Lazio van dit seizoen en vorig seizoen. Beide wedstrijden gingen verloren, maar kenden een totaal ander beeld. En het is niet zo dat er een totaal ander team stond, zowel Feyenoord als Lazio speelden met acht á negen dezelfde spelers. Feyenoord heeft zijn spelers en spel zo ontwikkeld dat zij klaar waren voor Lazio Roma.
Trainer Slot liet Feyenoord op een andere manier druk zetten en zorgde hiermee opnieuw voor dominant spel in de Champions League. De oefenmeester laat zien dat hij zijn team op verschillende wijzen kan laten spelen en dat die manieren van druk zetten essentieel zijn om een sterk Feyenoord te zien. Voor velen was het goed te zien aan de manier waarop keeper Bijlow de aanvallers rustig liet komen om zo ruimte te creëren. Dit zorgde voor een krachtig Feyenoord, waar zelfs de Italiaanse pers van onder de indruk was. Maar helaas wederom zonder resultaat.
Dit resultaat is, ook in de eredivisie, het probleem. Feyenoord wordt door velen geroemd om het spel maar staat wel zeven punten achter op koploper PSV. Krabbendam ziet een duidelijk verschil en dat zit in het soort spelers dat Feyenoord kan halen. Feyenoord wilde Ricardo Pepi halen, maar kon de elf miljoen euro simpelweg niet betalen. De Amerikaanse Pepi speelt nu overigens alleen als invaller, omdat PSV ook oud-international Luuk de Jong wist te strikken voor ‘maar’ drie miljoen. Daarnaast heeft PSV de middelen om Hirving Lozano en Noa Lang te kopen voor een totaalbedrag van zevenentwintig miljoen. Dat zijn geen kosten die Feyenoord kan voldoen, nog los van de salariseisen van deze spelers. Krabbendam weet dat Feyenoord lang in de running was Pepi en voor Lang, maar niet boven de transfersom van twaalf miljoen euro kon gaan en daarbij ook nog aan de salariseisen kon voldoen.
Feyenoord kocht voor 36,5 miljoen euro aan spelers, wat een half miljoen meer was dan de club binnenkreeg. Waarbij de duurste aankoop, Ayase Ueda, negen miljoen gekost heeft. Het rijtje clubs waar Feyenoord de spelers vandaan haalt, is dan ook echt van een ander rijtje als waar PSV de spelers koopt. Feyenoord heeft er beleid van gemaakt om spelers goedkoper te kopen en ze beter te maken. Zo wordt waarde gecreëerd op het veld; geen stenen maar benen. De benen en de bijbehorende spelers zijn inmiddels zo goed geworden, dat die ontwikkeling (te) snel gaat voor de financien om goed bij te kunnen houden. Krabbendam besluit daarom zijn stuk ook met: ‘Zolang Feyenoord op de transfermarkt gedwongen is te blijven vissen in de vijver waarin het nu al een paar jaar zijn hengel uitgooit, zal het onder Arme Slot altijd goed, aantrekkelijk en aanvallend blijven voetballen, maar ieder jaar tegen avonden blijven aanlopen zoals in Rome en Madrid.’
