COLUMN | De club van hoop...

COLUMN | De club van hoop...

Foto: Pro Shots
Feyenoord verloor weer eens van AZ. Een wedstrijd waarvan je tot voor kort nog niet eens rekening hield met puntverlies. De kleine zelfverklaarde topclub AZ vecht al jaren voor een gelijke behandeling als PSV, Ajax en Feyenoord. Tot enige tijd geleden hadden ze daartoe ook nog geen enkel recht van spreken. Inmiddels presteert AZ met goed voetbal structureel het beste in topwedstrijden. PSV laat ondertussen tegen de kleintjes vrijwel geen punten liggen, het zij met hangen en wurgen. En in de hoofdstad, daar wil ik het niet eens over te hebben. Het is bijna niet voor te stellen dat Feyenoord in de laatste vijf afgemaakte seizoenen even vaak kampioen is geworden als Ajax. Een prestatie die als katalysator had moeten werken om de club weer naar een niveau te krijgen om structureel de top twee aan te vallen. Bijna vier jaar en ruim 40 miljoen aan inkomende transfers later lijkt het er eerder op dat wij definitief buiten de top drie gaan vallen. Er is namelijk zeer weinig om hoopvol over te zijn bij de club. Voorheen kon nog teruggegrepen worden naar eigen jeugd. Die jeugdopleiding is echter hopeloos achterop geraakt. Bovendien is zelfs meetrainen van jeugdspelers onder de huidige trainer uitgesloten. Die blijft net zo lang zeuren tot er precies genoeg noodverbandjes zijn aangetrokken zodat eigen jeugd niet mee kan trainen met het eerste. Dat zou immers het niveau te ver omlaag halen. Het is weer een seizoen van gegokt en verloren. Linssen en Diemers zouden onder normale omstandigheden nooit voor Feyenoord hebben gespeeld. Teixeira die in een cruciale fase van het seizoen geblesseerd raakt. Fer die geen schim meer is van vorig seizoen. Spajic die na een sterk begin alles fout doet wat hij fout kan doen. Geertruida, die nooit op zijn eigen positie mag spelen, is inmiddels weer aan de kant geschoven voor de, in alles mindere, Nieuwkoop. Drie spitsen op de bank die volgens Advocaat allemaal niet goed genoeg zijn en zelfs Berghuis speelt zijn minste seizoen in het rood-wit tot nu toe. Alle kwartjes vallen momenteel verkeerd. Het hele seizoen, of liever gezegd het beleid, hangt aan elkaar van (valse) hoop. Advocaat die toegeeft geen idee te hebben hoe zijn ploeg voor de dag gaat komen en waar dat aan ligt. Iets wat de coach zichzelf totaal niet aanrekent. Dat er al anderhalf jaar geen enkele ontwikkeling is te ontdekken bij spelers heeft ook allerlei oorzaken, behalve de trainer. Er is geen fundament, niets om op terug te vallen, binnen alle geledingen. De speelwijze kan een vijfjarige bedenken. Druk zetten vanaf kopcirkel, linies gesloten en alle ballen op Berghuis. Er zijn geen looplijnen of andere patronen te ontdekken. Toevalsvoetbal, de exacte reden waarom men af wilde van Van Bronckhorst. Een trainer die met minder materiaal toch veel meer presteerde dan de huidige trainer. We kunnen dus alleen maar hopen op betere tijden. Het lijkt hopen tegen beter weten in, want met de huidige prestatiecurve worden er maximaal 61 punten behaald onder Advocaat(slechts twee keer deed Feyenoord het slechter in de laatste tien jaar). Die hoeveelheid punten was in de laatste vijf Eredivisie seizoenen drie keer goed voor plek vier en twee keer voor plek vijf. Het is dus voor ons te hopen dat Vitesse nog verder instort. Maar het pijnlijkste is dat we voor Europees voetbal moeten hopen dat Ajax de beker wint. Want Feyenoord in de play-offs, dat hoop ik al helemaal niet. [i]Raymond[/i]
Lees ook