We wisten het eigenlijk allemaal al, maar sinds een paar maanden weten we het écht zeker: Feyenoord en Dick Advocaat is een match. Als rode wijn met stokbrood, als Robben en zijn linkerbeen en als De Kuip en een grauwe zondagmiddag in januari. Er is geen reden te bedenken om niet nog een seizoen door te gaan met De Kleine Generaal.
We gaan even terug naar begin december. Na een kansloze nederlaag in de Klassieker neemt Jaap Stam afscheid van Feyenoord, waarna de club na een aantal flirts het ja-woord geeft aan Advocaat. 0-3, is de eindstand in Venlo bij zijn debuut. Ik lees op Twitter dat Dick “een gouden pik heeft”.
Nederland heeft respect voor de 71-jarige trainer, die op zijn eerste persconferentie voorzichtig wordt aangesproken met u. Alsof de journalisten zich stagiair wanen, die hun eerste vraag stellen in een volle zaal. Het is bijna aandoenlijk. Toch zit er ook een keerzijde aan de populariteit van Advocaat. Als nestor van het trainersgilde in de Eredivisie, wordt hij voor het grote publiek een menselijke variant op een knuffelbeer. Met een gouden pik dus.
Men vergeet dat Advocaat niet op de eerste plaats door zijn waardevolle geslachtsdeel wint in Venlo en de weken daarna een indrukwekkend opmars inzet met Feyenoord, maar toch vooral omdat hij een hele goede trainer is. Een intelligente man bovendien, die met charme en humor de harten steelt van zijn spelers en supporters. Waar Dick de laatste jaren gaat wordt enkel met een goed woord over hem gesproken. En niet in de laatste plaats over zijn prestaties.
Deze zomer was hij nog te oud voor Het Legioen, maar over zijn leeftijd of zijn iets te lange jas gaat het al lang niet meer. Feyenoord zit ondertussen in een spagaat. Gaan de Rotterdammers nog een jaar door met Advocaat, of wordt er gezocht naar een trainer waarmee de club ‘de toekomst’ ingaat. De onervaren Dirk Kuyt bijvoorbeeld, die om niet te verklaren reden is bestempeld als kroonprins.
Een houdbaarheidsdatum van een trainer heeft niks te maken met zijn leeftijd. Op de 47-jarige Stam waren we al na een aantal maanden uitgekeken. Hij was saai, inspiratieloos en visieloos. Niks was over van de voetballer Stam. De 72-jarige Advocaat is levendig, brengt energie en wint wedstrijden.
Waar het in het Maasgebouw aan alle kanten rammelt en waar niemand weet wie de baas is in De Kuip, is het bovendien geen goede setting om een jonge (ambitieuze) trainer voor de leeuwen te gooien. Advocaat raakt niet zo snel onder de indruk van bestuurlijke onrust. Hij zorgt nu voor continuïteit en rust op het sportieve vlak. Feyenoord heeft daar veel baat bij, nu de bewindslieden in de club sneller wisselen dan er nieuwe spelers worden gekocht.
Dat Advocaat de jeugd te weinig de kans geeft, is voor mij een bijzaak. Er is namelijk weinig jeugd om de kans te geven. Onderwijl is het grootste talent van de club, Orkun Kökcü, sinds zijn komst alleen maar beter gaan spelen. Ik bedoel maar…
We weten wat we mogen verwachten van Advocaat, en dat is in deze onzekere tijd wel zo prettig. “Hij laat ons compacter spelen en meer druk zetten. Dat lukte in de wedstrijd tegen West Ham, want we veroverden meer ballen en creëerden veel kansen”, zei voormalig Sunderland-speler Steven Fletcher bijna vijf jaar geleden. Vervang West Ham door SC Heerenveen, en deze woorden zouden van een Feyenoord-speler kunnen zijn.
Continuïteit, zekerheid, stabiliteit; ik teken ervoor. Van mijn part is Dick, met zijn gouden pik, nog jaren de baas.
[i]Peter[/i]
