Rick Karsdorp is na twee moeilijke jaren bij AS Roma terug op het oude nest bij Feyenoord. De Feyenoorder in hart en nieren. Hij ging op een gegeven moment met tegenzin naar de trainingen in Rome terwijl hij thuis in Rome wel op zijn plek was.
Karsdorp geeft de club niet de schuld, het probleem begon al bij Feyenoord hij wilde zo graag kampioen worden met zijn club, dat hij drie maanden met injecties heeft gespeeld terwijl de medische staf aangaf dat een operatie beter was. Hij wilde er niks van weten om kampioen te worden met Feyenoord, zo vertelt hij in Voetbal International. “De medische staf zei al dat ik misschien beter geopereerd kon worden, maar dat ging ik niet doen in die fase dat we die titel zouden gaan pakken. Gooi er maar weer een spuit in, zei ik, dus dat gebeurde dan ook.” Tijdens zijn medische keuring in Rome waren de artsen duidelijk ‘morgen opereren’ en dat gebeurde dan ook.
Karsdorp kwam fit naar Feyenoord, maar dat is iets anders dan wedstrijd fit. “Ik mis ritme, duidelijk. Ik merkte het tegen SC Heerenveen wel. Op een gegeven moment liepen mijn benen vol. Dan moet je verstandig zijn en je laten wisselen. Maar zondag tegen FC Utrecht hoop ik al op negentig minuten.” Er waren diverse clubs die interesse toonden, vanuit de Premier League en vanuit de Bundesliga. Ook was er interesse uit Turkije en Griekenland. Zijn keuze voor Feyenoord is vooral gevoel, hij wil weer elke week voetballen. “Bij Feyenoord is er ook concurrentie, maar normaal gesproken ga ik hier wekelijks spelen. Nou, dat gaf de doorslag in de beslissing. Stel: ik vertrek naar Engeland en ze gooien me voor de leeuwen in die Premier League, dan breek ik misschien weer wat af binnen drie trainingen. Je weet het niet. Feyenoord voelt wat dat betreft in alles vertrouwd.”
Karsdorp is niet naar Feyenoord gekomen om derde te worden, maar om kampioen te worden. “Weet je, kampioen word je door erin te geloven dat het kan. Twee jaar geleden gaf ook niemand een stuiver voor Feyenoord, behalve de spelers zelf. Wij spraken intern uit dat we het wilden worden en dat we erin geloofden dat het mogelijk zou zijn. Alleen: toen waren we een hechte groep, deden we samen dingen buiten de deur. Misschien gaat dat nu ook gebeuren. De meeste jongens ken ik, de nieuwelingen ook, zoals Luciano Narsingh en Leroy Fer. Het is echt een leuke groep, góéde groep. Het voetbal ziet er prima uit en als we verdedigend nog stabieler worden, geloof ik dat alles mogelijk is.”
