Een week geleden keek ik naar de planning voor deze column en zag ik dat ik de dag na de Klassieker aan de beurt was. De kans dat mij één miljoen euro was nagelaten door een familielid waarvan ik het bestaan niet wist, leek mij groter dan dat wij zouden winnen van Ajax. Ik dacht: misschien is het dan een mooi moment om op papier te zetten waarom Van Bronckhorst gewoon kan aanblijven, ondanks een nederlaag in de Klassieker. Maar hoe anders liep het: Gio besloot zelf te stoppen, en zondag..tja, zondag. O zondag.
Ik neem jullie mee twaalf maanden terug in de tijd: 28 januari 2018. Feyenoord voetbalde in De Kuip tegen ADO Den Haag. Samen met een vriend van mij zat ik in het stadion te kijken naar een vrij gezapige wedstrijd. Althans, zo herinner ik hem. Zeventig minuten lang keek ik met mijn linkeroog niet naar het veld, maar naar de zijlijn. Voor mij zat een man die bleef roepen dat Toornstra er niks van kon, en dat Feyenoord hem zou moeten verkopen. Zijn vrouw probeerde hem zo nu en dan te kalmeren, maar het werkte niet. De man schreeuwde gestaag door. Waarschijnlijk had Toornstra een kras in de bumper van zijn auto gereden. We zijn nu een uur aan het voetballen en de vrouw zegt tegen hem dat hij zich nu écht moet inhouden. Op dat moment draai ik mijn hoofd weer in de richting van de zijlijn.
En zie daar.
Een voetballer van iets boven de 1 meter 80 klimt uit de doug-out. Hij trekt een rood hesje over zijn hoofd en begint in prachtige loop aan een warming-up. Inmiddels ben ik niet meer de enige die het veld heeft gelaten voor wat het is, en staart iedereen naar een aantal meter tussen de cornervlag en het trainersvak. Iedereen kijkt naar Robin van Persie, en zelfs de man voor mij is niet meer boos op Toornstra.
Iedereen kijkt, behalve die vriend van mij. Ik tik hem aan en wijs naar Robin.
“Kijk!”
Hij draait zijn hoofd even en kijkt dan weer naar het veld. Ik vraag of hij niet goed is. Hij antwoord op een verveelde toon.
“Ja, misschien valt hij in. We zullen het zien.”
Sindsdien hebben wij geen contact meer.
Gelukkig valt Van Persie inderdaad in. Hij valt niet eens zo op, maar dat is niet erg. Ik heb Robin van Persie - mijn jeugdidool - live zien voetballen.
Beste Robin,
Gisteren wonnen wij met 6-2 van Ajax. Een historische wedstrijd waarvan ik de samenvatting nog geen 24 uur later al vijf keer heb gezien. Voor mij was het vooral de Klassieker van klasse versus de hype. Ik zal je uitleggen waarom.
Een paar dagen geleden betaalde een paar mannen uit Barcelona 75 miljoen euro voor Frenkie de Jong. Misschien zegt die naam je niet zoveel, maar het is een jonge blonde voetballer, die je zondag misschien op het veld hebt zien lopen. Daar liep ook Dusan Tadic. Die naam zegt je misschien niet zoveel, maar het is een Servische voetballer waarvoor Ajax héél veel geld heeft betaald. Vergeet die naam maar weer.
Heel eerlijk: het zijn goede voetballers hoor. Echt. Je zou er bijna kampioen mee worden. Bijna.
Maar Robin, zondag liepen ze allemaal in jouw schaduw. Jij bent pure klasse. Vanaf het hoogste haartje dat op je hoofd staat tot ver in je kleine teen. 35 jaar ben je nu. En na een prachtige loopbaan is het voor jou tijd om te stoppen.
Maar heel misschien wil je, als we het allemaal heel lief vragen, dit besluit heroverwegen.
Natuurlijk: je moet stoppen op een punt waarbij je nog echt iets toevoegt, waarbij je ook in je laatste wedstrijden nog mooie dingen kunt laten zien. Maar Robin, jij wordt alleen maar fitter. Beter. Ik heb het idee dat jij nog best een jaartje door kunt gaan. En nee, ook dan zullen we geen titel pakken. En hoewel we misschien nu de beker winnen, en dat een mooi moment is om met een prijs afscheid te nemen, denk ik dat de KNVB Beker weinig eer doet aan de carrière van Robin van Persie.
Ik slijm wat veel. Maar voor iemand die de rechtsback van Excelsior de bal zomaar over de zijlijn ziet schieten en de spits van ADO Den Haag ballen voor leeg doel ziet missen, is het nou eenmaal fijn om af en toe te mogen ontsnappen aan de realiteit van het niveau in de Eredivisie, door jou.
Misschien is het egoïstisch om te vragen, want je staat niet graag vroeg op, je wil meer tijd met je kinderen doorbrengen. Maar toch, Robin. Een jaar?
En stop je wel? Ach. Doe het dan vandaag nog, zodat in jouw wikipedia-pagina voor altijd staat: speelde zijn laatste wedstrijd in de Klassieker tegen Ajax. die Feyenoord overtuigend met 6-2 won.
We horen hopelijk snel van je.
[i]Peter[/i]
-medium.webp)
