Jordy Clasie verliet Feyenoord in 2015 voor Southampton, maar keerde drie jaar later weer terug bij zijn grote liefde, Feyenoord. De publiekslieveling vertelt in gesprek met [i]Voetbal International[/i] wat de exacte reden was voor zijn terugkeer: 'Het voetbal heeft me teruggehaald naar Nederland.'
De middenvelder is duidelijk: 'Ik ben ooit voetballer geworden om het te spelen en vooral dát is wat ik de afgelopen jaren echt heb gemist. Het eerste jaar bij Southampton, onder Ronald Koeman die me haalde, dat was nog wel oké. Het seizoen erop, toen Koeman vertrok, een drama: drie Premier League-wedstrijden en een paar voor de beker en in de Europa League. Dan ga je wel nadenken. Het buitenland klinkt leuk, maar als je niet speelt, is er weinig aan. Daarom ben ik vorig seizoen op huurbasis naar Club Brugge gegaan. Gewoon om weer te kunnen voetballen, maar daar had ik de pech dat ik terechtkwam in een ingespeeld kampioensteam. Pas na de winterstop heb ik vrijwel alles gespeeld op een goed niveau, totdat de play-offs begonnen. Ineens belandde ik weer op de bank, werd ik aan de kant gezet, zonder uitleg. Ik heb negen weken niet met de trainer (Ivan Leko, red.) gesproken, maar ineens vertelde hij dat-ie me toch graag wilde houden. We gingen Champions League spelen en zo, ik moest een van de twee controlerende middenvelders worden. Maar mijn gevoel was al weg. Voor mij is het belangrijk dat ik weer ga voetballen, gewoon een heel seizoen lang. En voor mij bestond er maar één club waar ik dat per se wilde gaan doen: Feyenoord. Gelukkig was de belangstelling wederzijds.'
Terug in Nederland krijgt Clasie een nieuwe rol: die van leider. 'Op een dag na precies drie jaar nadat ik hier was vertrokken, keerde ik terug. Ik weet dat zo zeker omdat mijn dochtertje toen net geboren was. Nou, in drie jaar verandert er veel. Ik ben ook anders dan toen ik wegging. Destijds was ik al een van de dragende spelers bij Feyenoord en nu ben ik hier met alleen maar nóg meer ervaring. Ik hoop die over te brengen op de jongeren, ze te helpen in hun ontwikkeling en zelf ook van invloed te zijn op ons spel. Dat zijn dus meteen al een paar mooie uitdagingen die ik voor mezelf heb gesteld.'
