Gisteren stond er een heel stuk in het Algemeen Dagblad over de ‘sores’ bij Feyenoord. Daar waar Dirk Kuyt na de wedstrijd tegen FC Groningen zich openlijk afvroeg of de aanvoerder geen streepje voor heeft, Michiel Kramer weigerde een uitlooptraining te doen na de wedstrijd en waar Simon Gustafson op maandagavond een rode kaart pakte voor natrappen. Mikos Gouka kreeg veel hoon over zich heen en de algemene tendens was dat een Rotterdamse krant niet de onrust moet aanwakkeren bij Feyenoord.
Sjoerd Mossou schrijft in hetzelfde Algemeen Dagblad een column over het geheel. Supporters vonden vooral dat 'Feyenoord moet kampioen worden, het is niet de bedoeling dat 'de pers' dat verhaal verstoort, ook niet door tamelijk droogjes te beschrijven wat er gebeurt of speelt binnen de club.'
Mossou begint: “Ouderwets woord wel: sores. Bij 'sores' is er geen reden voor paniek, anders had het wel 'crisis' geheten, of 'puinhoop', maar een beetje hoofdpijn kun je van sores wel krijgen. Als je kinderen op dinsdagavond hun bord niet leeg eten, en dat jij moe bent van het werken, en dat je grieperige vrouw zo dadelijk nog naar ouderavond moet, terwijl verdorie de ruitenwisservloeistof nog moet worden bijgevuld. “
Mossou vindt dat er vooral te veel gewicht aan het woord sores wordt gehangen. “Sores, rimpelingen, barstjes in het collectief: het verhaal was bepaald niet met een botte bijl of een genadeloos fileermes geschreven, trammelant was ook een mooi woord geweest.”
“Maar waar je moeilijk omheen kon: drie wisselspelers hadden binnen 48 uur hun onvrede niet meer kunnen camoufleren. Voetballers die hun eigen belang even boven het collectief stelden, doelbewust of in een opwelling, uitgerekend op een moment dat Feyenoord fier bovenaan staat, een paar maanden voor het einde van de competitie. “ Had Gouka er dan niet over moeten schrijven? “Je kunt het ook niet melden, onder het mom van: allemaal bijzaak. Maar toch, juist het hechte collectief werd de laatste maanden zo uitvoerig geroemd bij Feyenoord, moet je er dan aan voorbij gaan als het openlijk begint te schuren? Daarnaast: ook intern bij Feyenoord leidde het drietrapsgezeur tot discussie en vraagtekens.”
“Het AD, dat was verdorie toch een 'Rotterdamse' krant? Feyenoord staat bovenaan! Wat nou sores? Je kon het uittekenen: de boodschapper had het gedaan. De krant had van een mug een olifant gemaakt. Ze wilde slechts 'onrust zaaien'. Het AD, dat was verdorie toch een 'Rotterdamse' krant? Feyenoord staat bovenaan! Wat nou sores?”
“Een vleugje Trumpisme, op weg naar de Coolsingel. De kans dat Feyenoord kampioen wordt, wordt met de dag groter.”
