Toch ben ik er zelf al jaren van bewust dat je op het verleden maar een zekere tijd kan teren. Laten we het zo zeggen, hoe groots het Legioen ook is, we winnen er al een tijdje geen prijzen meer mee. Toch kon de Eredivisie tot op heden altijd steunen op de passie en emotie van het Legioen. Hier en daar een sportieve uitschieter in Europa van PSV of AZ, in de hoofdstad schijnen ze meerdere Champions League bekers te hebben, maar volle tribunes is in 60 jaar Eredivisie zelden een zekerheid geweest zoals dit wekelijks bij Feyenoord het geval is. Al is zelfs in Rotterdam zuid een periode geweest waarbij half lege tribunes een gewoon beeld waren, ook wel de HCS periode. Toch is dat niet waar in 60 jaar Eredivisie Feyenoord en zijn legioen het eerste waar men aan denkt. De eerste Nederlandse Europacup winnaar, de doelpunten van Julio Ricardo Cruz tegen Juventus, de laatste minuut van Feyenoord - Zoria Luhansk, of dat blessuretijd doelpunt in de beker afgelopen seizoen tegen Ajax. Allemaal het beste te omvatten met de wijze woorden van Jan Dirk Stouten als een orgasme. Een explosie van geluk. Elke Feyenoord supporter, ongeacht zijn generatie, heeft wel zo’n moment meegemaakt en juist dat maakt Feyenoord zo mooi.
Toch lijkt het geen verkeerde gedachte dergelijke tradities te beschermen. Want hoewel vooruitgang zelden te stoppen is, sommige tradities zou af en toe wat meer energie in gestoken worden om die te mogen beschermen. Toen het bestuur van Feyenoord afgelopen zomer vooruitlopend op de Europese campagne besloot de helft van het stadion te sluiten had men ongetwijfeld geen rekening gehouden met de prachtloting die het uiteindelijk zou treffen. Het tijdstip van communicatie (enkele dagen voor de uiteindelijke loting) was evenmin gelukkig te noemen. Het fiasco van de ticketverkoop wat er op volgde maakte de onkunde van de Rotterdamse voetbal BV Feyenoord compleet.
Voor de meeste Feyenoorders kwam dit eerlijk gezegd nog niet eens als een verassing. Na een bizarre (en op sommige momenten lachwekkende) loting voor kaartjes voor de KNVB Bekerfinale viel het nog mee dat er gisteren tijdens de rust van Feyenoord - ADO niet een tombola werd gehouden om de gelukkige supporters uit te loten.
Het meest bizarre en pijnlijke is niet de onkunde van dit alles, maar het feit dat het eens zo grootse Legioen verdeelder is dan ooit. Met nog 4 dagen tot aan de aftrap van Feyenoord - Manchester United zijn er nog zo’n 10.000 wedstrijdkaarten te koop. Tel daar de niet beschikbare plaatsen (zo’n 20.000) bij op en je komt op een schamele 20.000 verkochte kaarten. Meer dan ooit lijkt het ooit zo machtige Legioen lamgeslagen. De ene helft zit donderdag mokkend thuis voor de buis als statement, de andere helft die dit absoluut niet wilde missen schaamt zich voor het beeld dat de huiskamers van heel Europa door zal gaan: een half volle Kuip.
Hoe kan het dat juist nu, juist nu het op sportief vlak eindelijk eens rustig en positief is het Legioen zo verdeeld kan zijn. Het doet mij als supporter pijn om te zien hoe op de tribune letterlijk mensen tegenover elkaar kunnen staan om iets waar ze zelf zoveel om geven. Los van het feit of je een mening hebt die vóór of tegen de mensen in het Maasgebouw is, er is voor veel supporters geen middenweg meer en dat maakt het Legioen verdeeld tot op het bod.
Er zal snel iets moeten gebeuren, er zullen mensen binnen Feyenoord moeten opstaan die het erfgoed van het Legioen kunnen vertalen naar de beleidstafels binnen het Maasgebouw. Zoals van Hanegem ook al aangaf, niet perse het beleid bepalen, maar luisteren naar de diverse stromingen zou nooit kwaad kunnen. Anders kunnen we met z’n allen nog zo hard lachen om het afscheid van het “sfeervak” in Amsterdam, maar op deze manier is het een kwestie van wellicht een paar jaar voordat we ook van het Legioen afscheid kunnen nemen. Voor je het weet zitten ze met klappertjes op de Gerard Meijer tribune, ik zou er niet aan moeten denken, maar met slechts 20.000 supporters aankomende donderdag zijn we al aardig op weg.
