Och och och, alsof ze in een hekselketel uit spelen ...
WTF doet onze aanvoerder nou?
Nieuwkoop aanvoerder ... sjongejonge
Als je iets maar vaak genoeg herhaalt, met stilstaande frames, wordt geel zomaar rood.
De gek die die app verzonnen heeft ter vervanging van de fysieke kaart mag van mij virtueel de Maas in.
Nu Europees Conferenceleague is geworden, heb je maar 1 doel. Dat is kampioen worden. Vandaag zag het spel er eindelijk weer een beetje uit, zoals je mag verwachten. Zorgelijk blijft een Moussa als mislukte Hans Kazan goochelend op de vleugel. Zijn vervanger blijkt vooralsnog ook meer illusionist dan baltovenaar. Op de andere vleugel gaf Slory een sprankje hoop dat de twijfel over Sauer doet toenemen. De wissel van Ueda liet vrijwel meteen het gebrek aan forchecking van zijn opvolger zien. Van Persie, eindelijk eens meer realistisch, had het over onnodig verslappen. Op het middenveld, waar Timber weer op gang lijkt te zijn gekomen, is het wel duidelijk. Aankoop Valente lijkt wel een geslaagde. Stond aan de basis van twee goals met simpel direct inspelen. Verdedigend niks te klagen. Kortom van vandaag van gefrustreerd naar gematigd positief, waar Feyenoord 1 nu maar 1 doel heeft om dit seizoen succesvol af te sluiten. Kunnen we daarna weer verder hopen.
Sjesus doet eens niet zo zere neus man.
We missen meteen het forcheckingswerk van Ueda
Timber speelt prima. Nu typische aanvoerdersgoal, onverzettelijk.
Neem aan dat dit een publiekswissel is voor Valente.
Geeft Moussa eens een keer af ...
In 1940 stond er ook iemand buitenspel ...
Valente geeft die bal gewoon. Dan is Ueda toch niet heel verkeerd in de kleine ruimte.
Mijn Oma duwde mij eens lang geleden, toen we nog met gashaarden de woonkamer verwarmden, per ongeluk opzij. Het was een ongelukkige actie waarbij ik een brandwond op liep. Dat was verrekte pijnlijk. Maar Oma had niet de intentie haar kleinzoon te vermoorden, daar was iedereen het drie hoog achter wel over eens. Dus liep het letterlijk met een sisser af. Nu ik die beelden in mijn hoofd langzaam terug draai, kan ik niet ontkennen dat Oma mij wel bewust een duw gaf. Ik zie hoe mijn hand nog wanhopig houvast zoekt aan haar persje op de tafel bij het raam. En in een volgende frame kan ik met geen mogelijk ontkennen, dat Oma wel een heel verbeten trek om de tandeloze mond heeft. Dus dit was niet zomaar een ongelukkig duwtje. Nee dit was een aanslag en eentje met voorbedachte rade! Oma is al jaren dood en daarmee heeft ze alle geluk van de wereld gehad. Want hadden we in de huiskamer van toen een VAR, die de beelden in de slaapkamer terug kon kijken, had Oma terecht levenslang gekregen.