Gnonto? Laat me niet Gnachen.
Hadžikadunić komt niet. Jezus komt niet. Gelukkig kwam Slot wel!
Zijn we er toch nog ingetuind.
Ooit was Rotterdam een stad waar we erom konden lachen als iemand ons zat te stangen. Maar als ik de reacties hieronder lees, zijn we een stad geworden waar mensen snel op hun kleine pikkies getrapt worden.
Het worden mij te vaak grote uitslagen. Negen keer in het voordeel van Ajax, een keer in het voordeel van Feyenoord. Ik slik alvast mijn dagelijkse diazepammetjes, dan overleef ik zondag misschien.
Waarom zouden we ons op laten naaien door een man die zijn zaakje al jaren niet heeft kunnen bekijken omdat zijn buikje er overheen hangt.
Na de Tadic & Antony show van vorig jaar, heb ik toch wel moeite met hem gekregen. Daarvoor had ik veel respect voor deze vechtjas. Wat hij nu zegt is natuurlijk slim, hij probeert ons de Tadic & Antony show te laten vergeten, door ons complimenten in onze reet te steken. Uitkijken voor deze vechtjas.
Heerlijk, die ouwe Jans. Zit ons gewoon te stangen. Hij zou een Rotterdammer kunnen zijn.
Het is zo simpel.
Adriaan, gratis
Te laat, die staat er niet volgende week. We moeten het doen met wat we vanmiddag gaan zien.
Ach, de een schrijft foutloos en heeft niets te vertellen, de ander heeft iets te vertellen, maar moet het zonder de spellingsregels doen. Maar de meesten dénken dat ze iets te zeggen hebben en lezen alleen de bijdragen van anderen op spellingsfouten. Bescheidenheid is een zeldzaam goed.
Tja, op zo'n dag dat Feyenoord speelt kun je niets beters doen dan met al die klaszeiker(tje)s te spelen.
Laten we eerst maar eens een paar keer op rij van Ajax zien te winnen, voor we de illusie krijgen dat we inlopen op ze. Slechte seizoenen voor Ajax zijn over het algemeen gelijk aan goede seizoenen voor Feyenoord. Eerst zondag maar eens zien te winnen, of niet te verliezen in elk geval, of ten minste geen pak op ons donder te krijgen. Een wedstrijd tegen Ajax is een mooie reality testing, ontdekken waar we staan.