Vorige keer schreef ik over typische Feyenoord-wedstrijden. Nou, dit was er weer eentje hoor, tegen Vitesse. ‘Feyenoord had een punt verdiend’, ‘Pech voor Feyenoord’ en meer van dat soort koppen zag ik voorbij komen. Het zat dan ook niet mee. Met een beetje mazzel ligt de bal er gewoon in, want aan de inzet en aan de kansen lag het niet. Althans, in de tweede helft dan.
In de eerste helft was Feyenoord gewoon niet scherp genoeg en daar betaal je na 90 minuten uiteindelijk de prijs voor. Zelfs Senesi, die altijd zó sterk is, speelde nu een matte pot. Hem was de 1-0 ook aan te rekenen, laten we er vanuit gaan dat dit een incident was. Wat we geen incident meer kunnen noemen is de vorm van Jorgensen, maar daar wil ik het niet eens meer over hebben.
En die blessuregolf dan… Die begint inmiddels bijna lachwekkend te worden. Net als er een beetje licht aan het eind van de tunnel lijkt te komen breekt Teixeira zijn been, heeft Kökçü een vervelende spierblessure en is captain Berghuis er tot overmaat van ramp ook niet bij. En zonder een creatieve speler als Berghuis is meteen pijnlijk duidelijk dat de rest dat absoluut níet is. Schrijnend ook hoe afhankelijk Feyenoord dus blijkbaar is van Steven Berghuis, maar dat wisten we stiekem al lang.
Over typisch Feyenoord gesproken, januari is traditioneel een maand waarin Feyenoord niet goed voor de dag komt. En laten we deze januari nou net een lekkere serie voor de boeg hebben: in een tijdsbestek van drie weken moet Feyenoord zeven keer aan de bak. En flink ook. Van 10 tot en met 31 januari spelen ze achtereenvolgens tegen Sparta Rotterdam, PEC Zwolle, Ajax, AZ, SC Heerenveen en PSV. Bovendien moet tussen de wedstrijden tegen Ajax en AZ ook nog even tegen Heracles gespeeld worden voor de beker. Ga er maar aanstaan. Je weet nu al dat er van die zeven wedstrijden een hoop punten verloren gaan, je gaat ze echt niet allemaal winnen. En ja, speel je nou in een bomvolle Kuip tegen PSV - dan had ik een 1 aangekruist in de Toto. Maar nu kan het twee kanten op.
Andersom valt dat ook te zeggen van de Klassieker: deze keer geen volle Arena met 50.000 Ajacieden die tegen je staan te schreeuwen, maar spelen in een lege galmbak in Amsterdam-Zuidoost. Normaal is de Klassieker een wedstrijd die meteen rood omcirkeld wordt in de agenda (meer Feyenoorders moeten dit herkennen toch?) maar dit seizoen kijk ik er toch een stuk minder naar uit. De laatste Klassieker thuis had in maart gespeeld moeten worden, uiteindelijk werd dat de eerste thuiswedstrijd die we door corona moesten missen. Man, wat had ik daar zin in. Wij zaten toen in een flow zoals Ajax dat nu zit.
Het zal mij benieuwen hoe we januari doorkomen en er straks in februari voorstaan. Januari voelt nu al als een soort maand van de waarheid, voor hetzelfde geld is de achterstand nóg groter, staan we pak 'm beet zevende en zijn we uitgeschakeld in de beker. Maar laten we positief blijven en hopen dat we dan gewoon nog bovenin meedraaien - want zo is Feyenoord dan ook weer, ineens kunnen ze verrassen als je ze totaal geen kans meer geeft.
Ik wilde eigenlijk afsluiten met: gelukkig zijn Fer, Haps en Sinisterra er dan weer helemaal bij om een volledige wedstrijd te spelen. Maar met dit rare seizoen waar de spelers iedere keer bij bosjes geblesseerd neer lijken te vallen durf ik hier geen uitspraken over te doen. Eerst maar Heerenveen verslaan en kerst en oud en nieuw overleven! Op naar 2021.
[i]Wouter[/i]
