Tyrell Malacia (20) moest het afgelopen jaar flink wat verdriet verwerken. Zijn moeder kreeg een herseninfarct en met zijn opa overleed misschien wel zijn grootste fan. Familie en vrienden hielpen het familie- en gevoelsmens er weer bovenop, zo vertelt hij in het nieuwe Feyenoord Magazine.
‘Ik kan er nog steeds maar moeilijk aan wennen dat mijn opa na een wedstrijd niet meer in de spelerslounge staat. Hij was er namelijk altijd. Van kleins af aan kwam hij bij bijna al mijn wedstrijden kijken, soms zelfs in het buitenland. En toen werd hij vorig jaar zomer ineens ziek. Hij was nog maar 65, een fitte man die altijd hard werkte. Voor mij was het heel moeilijk om elke keer naar het ziekenhuis te gaan en hem daar te zien liggen. Afgetakeld. Dat maakte me heel verdrietig. Begin dit jaar moest hij opgeven en overleed hij.’
‘Het doelpunt dat ik vorig seizoen in de uitwedstrijd tegen VVV-Venlo (7 april, red.) maakte, was voor hem. Na die goal ging ik op mijn knieën zitten en wees ik naar de hemel. Ik geloof dat mijn opa daar is en dat hij kan zien wat ik hier op aarde allemaal doe. Ik weet dat hij trots op me is, dat heeft hij gezegd, maar ik ga hem zeker nóg trotser maken.’
‘Die goal tegen VVV had ik echt even nodig. Het was het moment waarop alle emotie loskwam. Het voelde ook als de definitieve afsluiting van een heel vervelende periode, die al in aanloop naar vorig seizoen begon. Weinig mensen wisten dit tot nu, maar kort voordat mijn opa ziek werd, kreeg mijn moeder een herseninfarct. Zomaar, ineens. Haar linkerkant was volledig verlamd. Dat was enorm schrikken, maar gelukkig is ze inmiddels bijna helemaal hersteld. Als ze zich goed voelt, dan zie je eigenlijk niet dat er iets met haar aan de hand is. Maar heeft ze een mindere dag, dan is ze sneller vermoeid, gaat het lopen moeilijker en is ze soms vergeetachtig. Ze is ook afgekeurd om te werken en dus kan ze haar werk in een drogisterij niet meer doen. Dat is niet leuk, maar ik besef dat het allemaal veel slechter had kunnen aflopen. Het geluk van mijn moeder is geweest dat ze nog redelijk jong is. Daardoor heeft ze redelijk snel en goed kunnen herstellen.’
‘Het heeft lang geduurd voordat ik al die gebeurtenissen een plek heb kunnen geven. Eigenlijk lukte dat pas na het trainingskamp in Marbella, in januari van dit jaar. Ik raakte daar geblesseerd en kon tijdens mijn revalidatie, waarin ik veel zelfstandig bezig was, alles verwerken. Voor die tijd dacht ik alleen maar dat ik het verwerkt had. Elke keer zei ik tegen mezelf: Kom op Ty, je bent er nu wel overheen. Maar ik merkte aan mezelf dat het niet zo was. Dat komt vooral doordat ik geen makkelijke prater ben. Ik krop dingen op, ga gewoon maar door. Mijn oom, die me altijd op mentaal gebied begeleid heeft, liet me inzien dat je over dingen moet praten om ze los te kunnen laten. Dat heb ik gedaan. Ik heb veel met mijn oom gesproken, maar ook met mijn vader. Ik heb in die periode echt geleerd om te praten. Uiteindelijk heeft dat me veel goed gedaan en heb ik alles een plekje kunnen geven.’
‘Tot dat moment was ik lange tijd mezelf niet. De grote glimlach die ik bijna altijd heb, was toen even wat minder vaak te zien. Ik zat niet lekker in mijn vel, nam de situatie mee naar de club en merkte dat ik op het veld niet altijd vrij in mijn hoofd was. Ook buiten het veld was ik niet zo vrolijk als normaal. Ik keerde meer in mezelf, kwam het huis bijna niet uit. Ik sprak niemand aan, reageerde niet op appjes van vrienden en had geen zin om op te nemen als ze belden. Tot het moment dat mijn vrienden onaangekondigd bij me thuis langskwamen en tegen me zeiden: Je weet toch dat wij er altijd voor je zijn. Probeer je er overheen te zetten, wij helpen je. Dat vond ik een mooi gebaar. Ik wilde hen niet lastigvallen met mijn zorgen. Zo zag ik dat. Maar ik weet nu dat je je beste vrienden juist nodig hebt op die moeilijke momenten. Je kunt bij je beste vrienden je ei kwijt en je kunt hen om hulp vragen. Dat zij het niet zien als lastigvallen. Ook dat heb ik geleerd van die periode.’
Lees het volledige interview met Tyrell Malacia in het nieuwe Feyenoord Magazine. Ook vijf keer per jaar Feyenoord Magazine ontvangen? Sluit je dan aan bij Het Legioen via www.hetlegioen.nl.
Lees meer over
