Zo hè hè, eindelijk. Dat moet bij veel Feyenoordsupporters toch de gedachte zijn na de wedstrijd van zaterdag. De laatste overwinning was alweer van precies één maand daarvoor, op 25 oktober tegen de amateurs van Swift... Dat zegt genoeg over de afgelopen weken, nee maanden. De laatste overwinning in de competitie dateerde alweer van 1 oktober, uit bij AZ.
Zaterdagavond zagen we eindelijk weer een Feyenoord dat het veld op kwam met maar één doel: winnen. Vanaf de eerste minuut werd FC Groningen bij de strot gegrepen, iets wat we maar al te graag willen zien maar wat er de laatste tijd maar niet uit kwam. Had je ‘gewoon’ ook zo tegen NAC, PEC, Roda en VVV gespeeld (om er maar een paar te noemen) dan had je nu minimaal 9 punten meer gehad. Natuurlijk was niet alles geweldig in het Noordlease Stadion. Sommige spelers zitten echt nog niet aan hun niveau van vorig jaar en het spel liet af en toe te wensen over, maar toch.
Nog een smetje op de wedstrijd van zaterdag is natuurlijk dat Haps, één van de betere en constantere spelers elke week, met een gebroken sleutelbeen uitviel. Maar dat is die pechvogel die dit seizoen boven de Kuip blijft rondcirkelen en waar we blijkbaar maar niet vanaf komen. Die vogel werd vorig seizoen amper gespot in Rotterdam-zuid, kan iemand dat beest misschien afschieten?
De positief gestemde supporters, waar ik me zelf vaak tegen beter weten in tot reken, zagen in de verloren en gelijkgespeelde wedstrijden steeds weer de lichtpuntjes. (Of ik steek gewoon graag mijn kop in het zand..) ‘Zo slecht was het niet hoor.’ ‘Ja maar wat als we wel een volledige verdediging hadden.’ ‘Ja maar wat als we gewoon de 2-0 maakten..’ als als.. Als m’n tante kloten had was het mijn oom geweest zei mijn oma altijd.
Nu staan we op een Feyenoord-onwaardige zevende plaats op de ranglijst, maar liefst 14 punten achter koploper PSV. Maar, daar komt die positieve supporter in mij weer naar boven, over een paar weken kan dat weer allemaal anders zijn als Feyenoord deze lijn doorzet. Te beginnen volgende week. De nummer vier speelt tegen de nummer vijf, en we spelen zelf tegen de nummer zes. Een uitgelezen mogelijkheid om het gat alvast te dichten. The only way is up!
Wouter
