Karim El Ahmadi is dit seizoen dé belangrijke schakel in het elftal van trainer Giovanni van Bronckhorst. Onder de supporters heeft hij al de bijnaam 'King Karim' gekregen. Toch zal Het Legioen El Ahmadi een tijdje moeten missen, omdat hij met Marokko deelneemt aan de Afrika Cup. In gesprek met [i]Tubantia[/i] is El Ahmadi openhartig over zijn tijd bij FC Twente, Ronald Koeman en het huidige seizoen.
Door zijn huidige vorm komen analytici, supporters en anderen superlatieven te kort. Toch weet El Ahmadi hier beter op te reageren dan vroeger: 'Toen ik als jonge speler van FC Twente naar Feyenoord ging, was ik op zoek naar erkenning. Het voelt nu veel meer als bevestiging. Willem van Hanegem vergeleek mij als speler met een horzel. Dat was mooi, dat zo'n voetballegende dat vindt. Ik heb in de loop van de jaren geleerd hoe je met kritiek moet omgaan. Als de stemming negatief is, moet je die maar zien om te draaien met de juiste prestaties.'
Op de vraag of dat allemaal wel zo simpel is als het lijkt, antwoordt de Marokkaan: 'Eigenlijk wel. Neem bij ons Bilal Basacikoglu. Ik herken veel van mezelf in hem. Ook ik had het als jonge speler moeilijk toen ik bij Feyenoord kwam. Dan wil je zó graag iedereen laten zien wat je waard bent. Als je geforceerd te werk gaat, werkt het alleen vaak averechts. Ik deed bijvoorbeeld allerlei gekke trucjes. Nu bezondig ik me daar ook nog weleens aan hoor, maar alleen als we ruim voorstaan. Maar het telt niet. Ronald Koeman heeft mij bijgebracht waar het echt om draait in het voetballen: winnen, winnen en nog eens winnen. Bilal ziet dat ook steeds meer in.'
De Karim El Ahmadi van nu is niet dezelfde stofzuiger op het middenveld als in 2010. Tijdens de uitwedstrijd tegen NAC Breda werd hij uit de selectie gezet wegens slecht trainen. Hij moest de wedstrijd vanaf de tribune volgen. 'Dat weet ik nog heel goed. Ik hoorde dat trainer Mario Been mij niet zou opstellen in Breda en deed niets op de training. In die tijd zocht ik het nog te weinig bij mezelf. Als de trainer voor een ander kiest, kun je worden gepasseerd. Maar het mag nooit gebeuren dat een trainer je straft omdat je op de training de kantjes eraf loopt. Been had dus gelijk. Dat seizoen, in januari 2011, vertrok ik op huurbasis naar Al-Ahli in Dubai. Zat ik daar als 25-jarige naast mijn ploeggenoot Fabio Cannavaro, die wereldkampioen was met Italië in 2006. Hij zei: 'Karim, wat doe jij hier toch joh?'. En ik dacht: Karim, er moet echt iets veranderen.'
De man wie toen meehielp was Ronald Koeman, iemand die erg belangrijk is geweest in de carrière van de middenvelder. 'Die werd trainer in de Kuip en had maar één boodschap: wij zijn Feyenoord, wij moeten dus winnen. Als je als topclub wil worden gezien, moet je ook als topclub worden behandeld. Heel kritisch, dus. Een gelijkspel is te weinig en een nederlaag een sportieve ramp. Aan de lessen van Koeman heb ik heel veel gehad.'
In het heden is Feyenoord de trotse winterkampioen en gloort de Coolsingel. Feyenoord wordt weer gezien als topclub. 'Toen ik in 2008 van FC Twente naar Feyenoord ging, voelde ik aan alles dat de club weer heel graag dezelfde sportieve status als Ajax en PSV wilde hebben. Maar dat brengt ook verplichtingen met zich mee, bijvoorbeeld dat je altijd en overal onder een vergrootglas ligt. Speel je een keer slecht, dan krijg je dat te horen. Dat is niet altijd leuk, maar het is wel wat wij altijd hebben nagestreefd. Daarom moet je het koesteren.
Als wij hetzelfde doen als voor de winterstop, dan zijn wij de sterkste ploeg in de Eredivisie. Dit elftal weet precies wat er nodig is om resultaat te boeken. We zijn qua type spel geen Ajax of PSV, wij moeten altijd en overal onze mouwen opstropen. Zomaar even een wedstrijdje winnen, zo ver zijn wij nog niet.'
